از جایگاه اول شبی که ماه کامل شد تا رتبه پنج متری شش ونیم

17:18 - 27 بهمن 1397
کد خبر: ۴۹۴۵۹۳
«مجمع نویسندگان و منتقدان سینمای انقلاب» طبق رسم چندسال اخیر خود با برگزاری یک نظرسنجی از میان منتقدان و روزنامه‌نگاران فرهنگی دست به انتخاب آثار برتر جشنواره سی‌وهفتم فیلم فجر زده است.

از جایگاه اول شبی که ماه کامل شد تا رتبه پنج متری شش ونیمبه گزارش گروه فرهنگی میزان ، «مجمع نویسندگان و منتقدان سینمای انقلاب» طبق رسم چندسال اخیر خود با برگزاری یک نظرسنجی از میان منتقدان و روزنامه‌نگاران فرهنگی دست به انتخاب آثار برتر جشنواره سی‌وهفتم فیلم فجر زده است.

جشنواره سی‌وهفتم فجر از حیث تعداد آثار قابل دفاع و مهم یکی از بهترین جشنواره‌های چند سال اخیر بود.

فیلم‌هایی که همگی توسط فیلمسازان جوانی ساخته شده بود که جشنواره سی و هفت تبدیل به مرحله تثبیت آن‌ها به عنوان فیلمسازان اصلی سینمای ایران شد. فیلمسازانی مانند «نرگس ابیار»، «محمدحسین مهدویان»، «سعید روستایی»، «نیما جاویدی» و ... که حالا دیگر نه فیلمسازانی جوان و خوش‌اتیه، بلکه بعد از گذار سینمای ایران از نسل قدیم، چهره‌های اصلی سینمای ایران به حساب می‌آیند و با تولیدات خود توانسته‌اند مرز‌های تکنیکی و ساختاری سینمای ایران را گسترش دهند.

اما با این‌همه جشنواره سی و هفتم در سال‌های آینده با همه‌ی وجوه مثبت در برگزاری و تعداد اثار باکیفیت، با نادیده گرفتن فیلم درخشان «ماجرای نیمروز: ردخون» در داوری‌ها نیز قضاوت خواهد شد. گرچه داوری‌های این جشنواره نیز نسبت به اتفاقات باورنکردنی در اعطای سیمرغ‌های سال‌های گذشته از پیشرفت قابل ملاحظه‌ای برخوردار بود و فیلم دیدنی «شبی که ماه کامل شد» نیز به درستی در صدر جشنواره قرار گرفت، اما نمی‌توان از اجحاف بزرگ در حق فیلم محمدحسین مهدویان که در عین برخورداری از استاندارد‌های سینمایی بالا، دست روی بخش مهمی از تاریخ معاصر ایران گذاشته بود به سادگی گذشت. اتفاقی که در کنار بایکوت «لاتاری» و نامزدی آن تنها در یک رشته در جشنواره سی و ششم و همچنین نادیده گرفتن آثار ارزشمندی، چون «چ»، «شیار ۱۴۳»، «بادیگارد»، «سیانور» و «ویلایی‌ها» در جشنواره‌های پیشین و کنار گذاشتن بازی‌های ماندگار بازیگرانی، چون «جواد عزتی» و «هادی حجازی‌فر» در چند دوره‌ی پیاپی، تحلیل‌ها درباره گارد مهمترین جشنواره‌ی سینمایی انقلاب در مقابل اثار درخشان این حوزه را تقویت خواهد کرد.

سال‌های گذشته نیز بر این موضوع تاکید کردیم که با ساخت اثاری چون؛ «شیار ۱۴۳»، «چ»، «سیانور»، «بادیگارد»، «ایستاده در غبار»، «ویلایی‌ها»، «ماجرای نیمروز»، «تنگه ابوقریب»، «به وقت شام»، «لاتاری» و حالا «شبی که ماه کامل شد»، «ماجرای نیمروز: ردخون»، «۲۳ نفر» و ... باکیفیت‌ترین آثار سینمای ایران متعلق به جریان «سینمای انقلاب» هستند و این جریان تبدیل به یک شجره بالنده و پرثمر در سینمای ایران شده است. گرچه ناگفته پیداست که تولید اثار تماشایی، چون «سرخپوست»، «متری شش و نیم» و «تختی» که در عین حفظ جذابیت و ارتقا ساختار تولید در سینمای ایران، مماس با منافع ملی حرکت می‌کنند دستاورد بزرگی برای سینمای مطلوب جمهوری اسلامی است که در کمتر سالی سراغی از آن داشتیم.

به هر ترتیب، در نظرسنجی امسال «مجمع نویسندگان و منتقدان سینمای انقلاب» از میان نزدیک ۴۰ منتقد سینمایی فیلم‌های «شبی که ماه کامل شد» ساخته نرگس ابیار و تهیه‌کنندگی محمدحسین قاسمی، «ماجرای نیمروز: ردخون» ساخته محمدحسین مهدویان و تهیه‌کنندگی سیدمحمود رضوی و «سرخپوست» ساخته نیما جاویدی به ترتیب به عنوان سه اثر برتر جشنواره سی و هفتم فجر انتخاب شدند. در این نظرسنجی همچنین فیلم «۲۳ نفر» ساخته‌ی مهدی جعفری در رتبه چهارم، «متری شیش و نیم» به کارگردانی سعید روستایی در رتبه پنجم و فیلم «دیدن این فیلم جرم است» ساخته‌ی رضا زهتابچیان در رتبه ششم قرار گرفتند.

 

 



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *