ارتباط بین دانشگاه و دولت بسیار کمتر شده است

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، حسین سلیمی در افتتاحیه اولین همایش اقتصاد آموزش و پرورش بیان کرد: امروز به تدریج ارتباط بین دانشگاه و دولت بسیار کمتر شده است. امروز دولت از دانشگاه‌های سطح یک خواسته در مسائل پولی اقتصادی و. وارد شوند و راهکار ارائه دهند.

سلیمی گفت: مواردی که دانشگاه‌ها به آن ورود کرده‌اند حوزه‌های پولی بانکی، فضای مجازی، اقتصادی و... هستند.

سلیمی افزود: در این زمینه جلسات بسیار سودمند بین استادان و مسولان اجرایی فراهم و نتایج آن به دولت ارایه شده است. همچنین در این راستا معاون اول رییس جمهور گزارش و نتیجه کار دانشگاه‌ها را درباره مسائل اقتصادی بررسی کرد‌ه اند و این نتایج در مرحله اجرا هستند.

رییس دانشگاه علامه طباطبایی عنوان کرد: وقتی می‌گوییم نهاد دانشگاه، منظور تنها اساتید دانشگاه نیستند، استادان ما با نظریه پردازان و دانشمندان بیگانه نیستند بلکه ممکن است خودشان نیز در حد همین اندیشمندان باشند و منظور من از همکاری، همکاری بین نهاد‌های دانشگاهی است، زیرا فرهیخته‌ترین افراد اگر در موضع اجرا قرار بگیرند باز هم بی‌نیاز از نهاد اندیشه ورز نخواهند بود. دانشگاه‌های کشور در حوزه‌های مختلف وارد شناخت و پیدا کردن مسایل هستند و امیدوارم بتوانیم در زمینه اقتصاد آموزش و پرورش نیز گام‌های موثری برداریم.

وی با اشاره به اینکه امروز کارنامه آموزش و پرورش در چهل سال انقلاب بسیار درخشان است گفت: ما این روز‌ها مخصوصا در محیط‌های روشنفکری عادت کرده‌ایم که مسایل را بلد کنیم و آه بکشیم. در حالی که عملکرد آموزش و پرورش پس از انقلاب درخشان است و وقتی کار درخشان صورت می‌گیرد هر از گاهی نیازمند یک باز اندیشی خواهد بود.

سلیمی با بیان اینکه برای تغییر ساختار، آگاهی جپعی ضرورت دارد گفت: این اگاهی جمعی چه در ساختار اجرا و چه در متخصصان دانشگاهی وجود دارد. از طرفی این آگاهی جمعی در حوزه اقتصاد آموزش و پرورش وجود دارد. ما به عنوان دانشگاه علامه طباطبایی به مساله یابی و راه‌حل‌های آن کمک خواهیم کرد.

سلیمی در خصوص سه نکته مهم که در حوزه اقتصادی آموزش و پرورش حائز اهمیت است گفت: ما فکر می‌کنیم در دو سه حوزه باید باز اندیشی جدی در حوزه آموزش صورت بگیرد.. نکته اول نیاز به طراحی مالی و اقتصادی مجدد در درون آموزش و پرورش است. امروز آموزش و پرورش یک سوم بودجه جاری کشور را به خودش اختصاص داده، اما در درون دستگاه می‌بینیم برخی مدارس و حوزه‌ها به عنوان فقیرترین بخش‌ها هستند. چطور می‌توان این پرادوکس را حل کرد؟ فرمول بهره‌وردی در آموزش و پرورش ما چیست؟ این مساله قطعا امروز قابل مطالعه است. ما حاضریم در کنار دیگر دانشگاه‌های وارد این پروسه شویم.

وی ادامه داد: نکته دوم این است که آیا حجم بزرگی از خیرین آموزش و پرورش می‌توانند تغییر جهت پیدا کنند؟ آیا ما در آموزش و پرورش نیازمند ساختن دیوار‌هایی سینمای و آهنی هستیم؟ آیا نمی‌توان بخشی از کمک‌های خیرین را به ایجاد یک شبکه جدید در مدارس و تامین نیروی مدارس اختصاص داد؟

رییس دانشگاه علامه طباطبایی گفت: سومین نکته این است که آیا می‌شود بخش مهمی از بودجه دولت که خارج از بودجه رسمی مصوب مجلس است را به سمت آموزش و پرورش هدایت کرد؟ دو سوم بودجه دولت در قالب بودجه سالیانه به مجلس نمی‌آید، اما آیا می‌توان از بخشی از این بودجه برای یک شبکه کارامد آموزشی در کنار حوزه صنعت استفاده کرد؟ به نظر می‌رسد در حال حاضر راه حل‌های عمیقی را می‌توان برای آموزش و پرورش پیدا کرد. قبل از اینکه این حوزه دچار بحران شود باید به بررسی عمیق ریشه‌های اقتصادی و مدیرتی آموزش و پرورش بپردازیم که نیازمند اندیشه خارج از حوزه و ساختار است.