مولفه‌های موثر در ونزوئلا
به گزارش گروه بین الملل ، حسن عابدینی تحلیلگر مسائل سیاسی طی یاداشتی در مورد وضعیت روزهای اخیر ونزوئلا نوشت:
ونزوئلا از هفته گذشته بار دیگر به صدر خبر‌ها برگشته است. خوان گوایدو ۳۵ ساله رییس کنگره ملی خودش را یکجانبه رییس جمهور خودخوانده ونزوئلا قلمداد کرده است. او از پشتیبانی همه جانبه، مستقیم و آشکار آمریکا برخوردار است.
ونزوئلا طی دو دهه گذشته، پیشران اندیشه چپگرایی در حوزه امریکای لاتین است که خشم کاخ سفید را بر انگیخته است.
کودتای ۱۶ سال پیش ضد چاوز و تلاش برای ترور مادرو با استفاده از پهباد در مرداد ماه امسال حکایت از این خصومت علنی دارد.
نیکلاس مادرو رییس جمهور که میراث دار حکومت هوگو چاوز است هم اکنون با شدیدترین چالش اقتصادی و اجتماعی مواجه است. مولفه‌های موثر بر قدرت نمایی موافقان و مخالفان در عرصه‌های داخلی، منطقه‌ای و بین المللی قابل احصا هست.
الف: مداخله گسترده امریکا در ونزوئلا که همواره با سازماندهی طیف غربگرا در صدد سرنگونی دولت چپگرا است.
ب: وضعیت نامناسب اقتصادی ونزوئلا که به سبب کاهش قیمت نفت طی ۴-۵ سال گذشته که ۹۰ درصد درامد آن را در بر می‌گیرد با تورم افسانه‌ای مواجه شده است.
ج: اختلاف میان چاوزیستا که سبب کاهش دو میلیونی رای آن‌ها در انتخابات گذشته شد.
اما از دیگرسو مولفه‌هایی وجود دارد که توان مقابله با بحران فزاینده کنونی را دارد:
الف: حمایت ارتش از دولت مرکزی:آمریکایی‌ها ممکن است با تطمیع برخی فرماندهان ارتش الگوی شکست خورده ارتش آزاد سوریه را عملیاتی کنند.
ب: حمایت دادگاه قانون اساسی از فرایند انتخابات
ج: وجود تفکر ضد امپریالیستی مردم ونزوئلا: کودتای نظامی گرچه احتمال موفقیتش در ونزوئلا بسیار ضعیف است، اما ممکن است کاخ سفید با تشدید جنگ نرم، تمسک به مدل انقلاب‌های رنگی برای به قدرت رساندن غرب زدگان را در پیش بگیرد.
این نکته را هم نمی‌توان نادیده گرفت که تحولات ونزوئلا حتی شورای امنیت سازمان ملل را دو پاره کرده است که جناح غربی متشکل از آمریکا، انگلیس و فرانسه در برابر روسیه و چین صف آرایی کرده اند. این یعنی کار را نباید تمام شده تلقی کرد.
