پیشتازی تنگه ابوقریب در برابر آثار کمدی/روایت فیلمی که مخاطب را به دوران دفاع مقدس می‌برد
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، فیلم سینمایی "تنگه ابوقریب" ساخته "بهرام توکلی" این روزها توانسته استقبال بسیار خوبی را از آن خود کند و در دو هفته متوالی رتبه دوم جدول فروش سینمای ایران را از آن خود نگه دارد.
این فیلم در حالی توانسته با مخاطبان خود ارتباط برقرار کرده و فروش قابل قبولی در روزهای ابتدایی ثبت کند که در فصل اکران آثار کمدی ایران قرار داریم و هم اکنون هشت فیلم با تعداد سینمای بالا و چهار فیلم با سینماهای کمتر از سینمای کمدی در چرخه اکران قرار دارند.
فیلم سینمایی "تنگه ابوقریب" همچنین توانسته در اکثر سایت های تخصصی تماشاگران سینما رتبه بالایی را از آن خود نماید. این فیلم که به عنوان بهترین فیلم جشنواره فیلم فجر سال گذشته انتخاب شده به روایت جان فشانی شهدا در دوران دفاع مقدس و تنگه ابوقریب می پردازد.
این فیلم از نگاه بسیاری از منتقدین و اهالی سینما یکی از بهترین تجربه های سینمای ایران در ژانر جنگ و دفاع مقدس است. فیلمی که از درجه کیفی بسیار بالایی برخوردار بوده و مخاطب را در لحظه لحظه خود درگیر می کند.
شاید مخاطب سینمایی ایران هیچگاه انتظار چنین فیلمی را در ژانر دفاع مقدس نداشته باشد اما فیلم "تنگه ابوقریب" از استانداردهایی برخوردار است که تاکنون در این نوع از سینما دیده نشده است. فیلمی که در هنگام اکران مخاطب را به قیاس با آثار مطرح هالیوود سوق می دهد. قیاسی که تنها می تواند از کیفیت بالای اثر خبر دهد.
تنگه ابوقریب در لحظه رخ می دهد، شعارزدگی مرسوم این ژانر را کنار زده و به دنبال خلق موقعیتی ناب از اتفاقی است که در تنگه ابوقریب و دوران دفاع مقدس رخ داده است.
این فیلم موفق‌ترین فیلم سی و ششمین جشنواره فیلم فجر بود. "تنگه ابوقریب" در کنار بمب؛ یک عاشقانه با یازده نامزدی سیمرغ بلورین پیشتاز جشنواره سی و ششم شدند. این فیلم با دریافت شش سیمرغ بلورین بیشترین سیمرغ را از سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.
در ابتدای فیلم شادی و سرخوشی چهار شخصیت اصلی در کنار رودخانه نشان داده می شود و اگر در نوشته اول فیلم تنگه ابوقریب از موقعیت زمانی بیان نشود شاید مخاطب نداند که فیلم در زمان دفاع مقدس روایت می شود.
"تنگه ابوقریب" با نوع پرداخت خود به دفاع مقدس تنها به مسئله دفاع رزمندگان از وطن نمی پردازد بلکه زندگی در این دوران را به تصویر می کشد. آن جا که در ابتدای فیلم رزمندگان به شوخی و رفتارهای برگرفته از شادی می پردازند و در عین حال دفاع از میهن نیز برایشان مهم است. حتی رزمندگانی که تلاش دارند به ندای دل خود گوش داده و در خط مقدم حضور یابند نیز دراین فیلم نشان داده می شود.
تنگه ابوقریب با هنر بهرام توکلی دفاع مقدس را به شکلی برای مخاطب روایت می کند که نمی شود برای صحنه های جنگی فیلم نقصی یافت. صحنه هایی که در برخی مواقع حتی با پاشیدن خون روی دوربین، واقعی بودن دفاع مقدس و عظمت رشادت های رزمندگان آن را نشان می دهد.
طراحی صحنه و جلوه های ویژه "تنگه ابوقریب" در نوع خود بی نظیر است و شاید در هیچ یک از فیلم ها با موضوع دفاع مقدس با این حجم از پروداکشن روبرو نبوده ایم. فیلمی که به واسطه صحنه های آن تنها 60 تا 75 دقیقه از رشادت های هشت ساله رزمندگان در جهبه های حق علیه باطل را اما درست روایت می کند.
در فیلم جدید بهرام توکلی حساسیت و التهاب یک فرمانده، انجام وظیفه یک سرباز، غیرت بزرگتر نسبت به کوچکتر، احساس مسئولیت، ترس، شجاعت، رهبری و مهربانی در دل مبارزه و دفاع به تصویر کشیده شده است.
این فیلم آنقدر واقعی و به دور از شعار است که حتی کاش ها و تاسف های رزمندگان در یک قدمی مرگ را روایت می کند تا برای مخاطب امروزی ملموس باشد نه شعاری شود که صرفا بیان شده و تاثیری نداشته باشد.
صحنه پایانی فیلم و گام برداشتن مهدی قربانی در نقش علی پس از فتح تنگه ابوقریب شاید نشان از نسلی است که با رشادت نسل گذشته و آنان که رفته اند قرار است آینده کشور را رقم بزنند.
بهرام توکلی در این فیلم به دور از هر شعار، بهتر از بسیاری از فیلمسازانی که دفاع مقدس را دیده و اثر در موضوع آن ساخته اند عمل کرده است و این نشان از بارقه های امید در نسل جدید فیلمسازان سینمای ایران دارد.
