رحمت خداوند گناهان بندگان را می بخشد/ کسی که یا رب بگوید خداوند بی جوابش نمی گذارد

19:20 - 07 فروردين 1397
کد خبر: ۴۰۳۲۶۳
کارشناس علوم قرآنی گفت: در حدیث قدسی آمده است اگر بندگان می دانستند چقدر خداوند عاشق آنهاست نمی فرماید از شوق می میرد بلکه فرموده از شوق بند بند استخوان هایشان از هم جدا می شود. این به دلیل است که خداوند بسیار به بندگانش علاقمند است.

حجت الاسلام والمسلمین ابراهیم بهاری کارشناس علوم قرآنی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی درباره مصادیق رحمت در قرآن گفت: اگر بخواهیم مبانی رحمت را از نظر قرآن کریم بیان کنیم بسیار زیاد است. وسعت رحمت همان گونه که در اسامی پروردگار متعال است، بر تمامی موجودات گسترده است.

وی در همین راستا افزود: رحمت خداوند بر غضبش غلبه دارد.آنچه خداوند برای بندگانش آفریده در قرآن با عنوان رحمت بیان شده است. برخی اقسام رحمت شاکله مادی دارند؛ مثل خوراک که پروردگار عالم در قالب نعمت در اختیار انسان قرار داده است. برخی رحمت ها نیز بعد معنوی دارند، مثل وجود پیامبر اکرم (ص) که قرآن ایشان را رحمه للعالمین معرفی کرده است.

رحمت خداوند

این کارشناس علوم قرآنی به رحمات مادی و معنوی مشترک اشاره و اظهار کرد: رحمات مادی و معنوی ممکن است  گاه فردی شامل شود و گاهی نیز بر یک جامعه، قوم یا قبیله، رحمت عمومی ممکن است به دلیل عمل خیری نازل شود که در قرآن مصادیق این موضوع اعم از مادی، معنوی، فردی، اجتماعی به وفور بیان شده است.  اسامی پروردگار عالم مثل غفور، رحمان، رحیم، ودود در قالب رحمت بیان شده اند .

حجت الاسلام والمسلمین بهاری ادامه داد: خداوند منان بنده را می بخشد و گناه او را فراموش می کند و می فرماید:" با فرزندان تان هم مانند من برخورد کنید اگر توبه کردند و برگشتند شما هم ببخشیدشان، اما هرگز به روی شان نیاورید انگار که فراموش کرده اید."

وی با اشاره به دعای جوشن کبیر در موضوع رحمت الهی، بیان کرد:  در دعای جوشن کبیر یک صفت به نام "کریم الصفح" آمده که اسم عجیبی از خداوند است و مربوط به رحمت او است. دعای جوشن کبیر با عظمتی خاص، مجموعه رحمت خداوند را به رخ می کشد. همانطوری که حضرت علی (ع) در دعای کمیل می فرماید: "یا من وسعت رحمته کل شی"؛ "ای کسی که رحمت تو به همه موجودات عالم گسترده است".

ابن کارشناس علوم قرآنی ادامه داد: آیه ای معروف در قرآن کریم داریم که در آن سفارش موکد شده که در ابتدای تمام کارها بگوییم: "بسم الله الرحمن الرحیم" در این آیه دو واژه الرحمن و الرحیم داریم که در سوره حمد این دو واژه به عنوان یک آیه نازل شده است، موقعی که این آیه را نگاه می کنیم منظورش از رحمانیت یعنی رحمانیت خداوند به همه یعنی مشرک و غیرموحد هم هست، این رحمت جاری است و رحمت دوم الرحیم، که اخروی است و مختص به کسانی است که در اصل خداوند را عبادت و اطاعت می کنند و لباس اطاعت بر تن آنها است.

حجت الاسلام والمسلمین بهاری تاکید کرد: رحمانیت و رحیمیت پرورگار قابل شمارش نیست و اگر انسان بخواهد شکر همین یک نعمت را به جا بیاورد نمی تواند، چون انسان اساسا ناشکر است. این رحمت حتی در آخرت هم به دلیل رفتار های انسان جاری است.

رحمت خداوند
وی دلیل این که در قرآن از رحمت خدا به وسعت یاد شده، این گونه توضیح داد: در قرآن از رحمت خدا به وسعت یاد شده و دلیل آن این است که بندگان بدانند خداوند ظالم نیست .خداوند به دنبال بهانه هایی است که از خطاهای بنده های خود بگذرد. در سوره توبه گفته شده  کسانی که کفر ورزیدند و نفاق کردند و شرک ورزیدند، اگر توبه کنند مورد مغفرت قرار می گیرند. معلوم است که برگشتن به سمت خدا و در مسیر خدا قرار گرفتن چه رحمت واسعه ای را شامل حال انسان می کند که تا این اندازه در قرآن تکثیر و تاکید شده است.

کارشناس علوم قرآنی درباره رابطه بنده و خدا خاطرنشان کرد: در حدیث قدسی آمده است اگر بندگان می دانستند چقدر خداوند عاشق آنهاست نمی فرماید از شوق می میرد بلکه فرموده از شوق بند بند استخوان هایشان از هم جدا می شود. این به دلیل است که خداوند بسیار به بندگانش علاقمند است.

 



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *