انقراض گونه‌ای از نهنگ‌های اقیانوس اطلس شمالی

به گزارش گروه فضای مجازی ،  کاهش تدریجی جمعیت این نهنگ‌ها که باعث شده با پایان یافتن فصل تولید مثل آن‌ها هیچ تولد جدیدی صورت نگیرد، کارشناسان را به این باور رسانده که بدون مداخله به موقع بشر، سرنوشت این گونه با انقراض رو به رو خواهد شد.

نتایج بررسی در سواحل شرقی آمریکا نشان داد سال گذشته شمار قابل توجهی مرگ و میر در جمعیت این گونه دیده شده است. از جمله تهدیداتی که این جانوران با آن مواجه‌اند می‌توان به گیر افتادن در تور‌های ماهیگیری برای صید خرچنگ‌ها و تنازع روز افزون برای یافتن غذا در آب‌هایی که بطور غیر طبیعی گرم شده‌اند، اشاره کرد.

بنا به تخمین‌های کارشناسان تعداد ۴۳۰ قلاده از این گونه نهنگ در سراسر جهان باقی مانده که در این میان تنها ۱۰۰ نهنگ ماده وجود دارد.

مارک باومگارتنر، بوم شناس دریایی از موسسه اقیانوس شناسی «وودز هول» در ماساچوست با اشاره به سرعت از بین رفتن این نهنگ‌ها توسط انسان‌ها گفت: این ۱۰۰ نهنگ ماده تا ۲۰ سال آینده از بین خواهند رفت و به نابودی تمامی نهنگ‌های این گونه تا سال ۲۰۴۰ منجر خواهد شد.

در اولین مرگ به ثبت رسیده در سال ۲۰۱۸ یک نهنگ ماده ۱۰ ساله که در آلات ماهیگیری به دام افتاده بود در سواحل ویرجینیا پیدا شد. در سال ۲۰۱۷ میلادی ۱۸ مرگ زودهنگام نهنگ‌ها به ثبت رسیده است.

تحقیقات فدرال نشان می‌دهد ۸۲ درصد از مرگ‌های زودهنگام نهنگ‌ها در اثر به دام افتادن در آلات ماهیگیری به وقوع می‌پیوندد. نخستین مقصر این معضل، صنعت صید خرچنگ ایالت‌های نیو – اینگلند آمریکا و دومین مقصر، صید خرچنگ در آب‌های کاناداست.

باومگارتنر همچنین گفت: تا حدود هفت سال پیش جمعیت این گونه نهنگ‌ها سالم بود، اما با افزایش قدرت ریسمان‌های استفاده شده برای صید خرچنگ‌ها، نهنگ‌هایی که در دام این آلات می‌افتند کمتر قادر به فرار از آن‌ها هستند که باعث می‌شود برخی از آن‌ها به طور کلی تلف شده، برخی در شنا کردن دچار مشکل شوند و گرسنگی بکشند. در بسیاری از موارد نیز از دست دادن مقادیر بالایی چربی در نهنگ‌های ماده منجر به ناباروری آن‌ها می‌شود.

وی با بیان اینکه ابزارآلات صید خرچنگ‌ها می‌توانند به گونه‌ای طراحی شوند که با زندگی نهنگ‌ها سازگاری داشته باشند ادامه داد: دولت آمریکا باید برای تنظیم این ابزارآلات مداخله کند. این صنایع باید از تکنولوژی‌هایی استفاده کنند که در آن صیادان بتوانند بدون استفاده از تور‌های شناور به صید خرچنگ‌ها بپردازند.

این نهنگ‌ها عمدتا از فیتوپلانکتون‌ها تغذیه می‌کنند. به اعتقاد دانشمندان، گرم شدن سریع خلیج "مین" که با تغییرات اقلیمی در ارتباط است، منابع غذایی این نهنگ‌ها را به شدت کاهش می‌دهد.

به گزارش گاردین، اقدامات قبلی برای جلوگیری از برخورد کشتی‌ها با این جانوران و حفاظت از مناطق تغذیه‌ای آنها، تاثیر گذار بوده است. بسیاری از گروه‌های زیست محیطی، دولت فدرال را مورد انتقاد قرار داده و خواستار حفاظت بیشتر از این گونه شده‌اند.