به برد پرسپولیس به شدت خوش‌بین هستم/ دربی قبلی را به غرور بازیکنان باختیم
مصطفی کیایی، فیلمنامه نویس و کارگردان مطرح سینما و تلویزیون ایران در خصوص علاقه‌اش به فوتبال اظهار داشت: همیشه دوست داشتم شرایطی فراهم شود که بتوانم یک فیلم با موضوع ورزش و به ویژه فوتبال بسازم. به هرحال فوتبال دنیایی است که تقریبا اکثر مردم جهان و کشور ما درگیرش هستند و با آن زندگی می‌کنند. فوتبالی که وقتی نام آن مطرح باشد خود به خود به اصل طرفداری می‌رسیم. واقعیتی که این پدیده را جذاب‌تر، هیجان‌انگیز‌تر و حتی دوست داشتنی‌تر می‌کند.
وی در مورد دربی که میان تیم‌های استقلال و پرسپولیس برگزار می‌شود، تصریح کرد: در واقع در هر زمینه‌ای این مردم هستند که به یک اتفاق و پدیده معنا می‌دهند. در همین فوتبال ایران بازی پرسپولیس و استقلال مهم است چچون مردم پشت این دو تیم قرار دارند. ما کمتر کسی را پیدا می‌کنیم که در ایران طرفدار یکی از این دو تیم نباشد. پس تقابل دو تفکر، دو جریان، دو نگاه و دو رنگ و دو حس طرفداری قطعا صحنه‌هایی جذاب و فراموش‌نشدنی برای همه ما رقم می‌زند.
نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون ایران در پاسخ به این سوال که طرفدار چه تیمی است، گفت: من پرسپولیسی هستم. یادم می آید که وقتی 6 سالم بود، از عمویم یک دست لباس پرسپولیس هدیه گرفتم.در واقع بخش مهمی از این هواداری ما سینه به سینه در این خانواده پرسپولیسی منتقل شده است. در تمام این سال ها البته برد و باخت ها و اتفاقات دربی های مختلف را دیدم. با پیروزی‌های پرسپولیس خوشحال شدم و با باخت‌ها به شدت عصبانی و ناراحت! جالب اینجاست که بعد از پایان هر دربی، همه برای فرا رسیدن دربی بعدی لحظه شماری می‌کردند و این داستان جالب هنوز ادامه دارد. در دربی 84 پرسپولیس با اینکه می‌توانست برنده مسابقه باشد بازی را باخت! آن روز به قدری ناراحت بودم که مثل تمامی پرسپولیسی‌های دیگر، حوصله انجام هیچ کاری را نداشتم. با این حال از همان دقیقه اول با اینکه به خاطر شکست مایوس و ناامید بودیم، منتظر شدیم تا این دربی فرا برسد و تیم محبوب ما شکست بازی قبل را جبران کند. این در واقع خصلت فوتبال است.
کیایی ادامه داد: شما وقتی در سالن های سینما و تئاتر هم حضور پیدا کنید، بدون شک تحت تاثیر داستان و اتفاقات صحنه قرار می‌گیرید. لحظه‌ای خوشحال و لحظه‌ای ناراحت! لحظه‌ای تا آستانه انفجار پیش می‌روید و لحظه‌ای سقوط را احساس می‌کنید. با این حل وقتی هم از سالن خارج می شوید تحت تاثیر قرار گرفته اید اما خیلی زود زندگی برایتان از نو شروع می شود. مثل همین فوتبال که پر از هیجان است! مثل دربی که بهترین بازی فوتبال باشگاهی ایران است که مردم ایران را به دو قسمت قرمز و آبی تقسیم می کند.همه ما با این حال زندگی می کنیم و خاطرات تلخ و شیرین مختلفی از آن داریم.
وی با اشاره به این که دربی به اندازه کافی جذاب هست، گفت: دربی پر از صحنه‌های خاص و نتایج غیر منتظره است. لحظه به لحظه ممکن است شما را سورپرایز کند. در دربی قبل وقتی پرسپولیس گل اول را زد من خودم فکر می‌کردم که باز هم یک برد شیرین به دست خواهد آمد! اما از آنجایی که سناریو این مسابقه جذاب و هیجان انگیز در طول مسابقه نوشته می شود، مسیر داستان تغییر کرد و پرسپولیس بازی را باخت تا حال ما بد شود. همه می دانیم که دربی را در لحظه نمی توان پیش بینی کرد. دربی ایمون زائد نقطه مقابل مثال قبلی است! پرسپولیس ده نفره بعد از باخت های متوالی دو بر صفر از استقلال عقب افتاد و همه امید خود را از دست داده بودند! اما به یکباره ایمون زائد وارد زمین می شود و با هت ریک آن برد رویایی را برای پرسپولیس به ارمغان می آورد.
کیایی تصریح کرد:تاریخ تقابل‌های استقلال و پرسپولیس پر است از این اتفاقات عجیب و غریب! مساوی‌های عذاب‌آور هم برای خودش دنیایی جالب داشت. برای خود من دربی همیشه یادآور آن بازی معروف اوایل دهه 70 است که آقای ابهران به عنوان آخرین داور ایرانی قضاوت مسابقه را بر عهده داشت و آن درگیری و جنجال به وجود آمد . جو متشنج و وحشتناک ورزشگاه آزادی در آن روز هیچ وقت از خاطر من نمی رود. پس اگر برد، باخت ، مساوی، ناراحتی و شادی در دربی هست، عنصرهای دیگری چون جنجال و حاشیه و کری خانی و شعار و درگیری هم چاشنی این بازی بزرگ بوده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: من امروز به پیروزی تیم بزرگ پرسپولیس امیدوار و به شدت خوش‌بین هستم و فکر می‌کنم نتیجه دربی امروز به نفع ما است. با اینکه همه معتقدند شرایط جدول در این بازی تاثیر گذار نیست و تیمی که شرایط بدتری دارد بارها شده نتیجه بهتری بگیرد، اما امروز اتفاقا احساسم می گوید آن تیمی که در جدول شرایط بهتری دارد برنده می‌شود. دربی قبل هم باید این اتفاق رخ می داد. همه چیز برای یک پیروزی دیگر مهیا بود اما پرسپولیس به غرورش باخت. با این حال این فقط خوش بینی من از دربی‌ای است که اصلا قابل پیش بینی نیست! مسابقه ای که که تمام عوامل فیلمی که در مرحله تولید آن هستیم، خواهان تعطیل شدن کار برای تماشای آن هستند. غافل از اینکه خود من نفر اول وقتی سوت آغاز بازی به صدا در بیاید پای تلویزیون خواهم بود.
