نادیده گرفته شدن شأن رسانه در یک جشنواره تازه تأسیس
خبرگزاری میزان: جشنواره تازه تاسیس فیلمهای ویدیویی یا همان یاس در حالی دومین دوره خود را جشن میگیرد که بروز یک سهل انگاری در برخورد با اهالی رسانه در این جشنواره واکنشهای فراوانی را به دنبال داشته است.
: جشنواره تازه تاسیس فیلمهای ویدیویی یا همان یاس در حالی دومین دوره خود را جشن میگیرد که بروز یک سهل انگاری در برخورد با اهالی رسانه در این جشنواره واکنشهای فراوانی را به دنبال داشته است. ماجرا بر سر بازگشت تیم رسانه ای روزهای اول جشنواره به تهران بدون در اختیار گذاشتن هر گونه امکانات رفاهی حداقلی است.
ابتدا گزارش جوان از این اتفاق را بخوانید که به قلم محمدصادق عابدینی یکی از خبرنگاران حاضر در جشنواره نگارش شده است.
خبرنگارها با لیوان یکبار مصرف اشتباه گرفته شدند
جشنواره فیلمهای ویدئویی با وقفهای یک ساله در حال اجرای دومین دوره خود است. جشنوارهای که از تهران به مازندران برده شد تا تمرکززدایی فرهنگی صورت بگیرد. گویا مسئولان روابط عمومی جشنواره فیلم یاس معنی تمرکززدایی را با عدم تمرکز ذهنی اشتباه گرفتهاند به طوری که حتی معمولترین کارهایی که یک روابط عمومی در جشنوارهای محلی آن را انجام میدهد برای آنها سخت و دشوار و غیر قابل انجام شده است. جشنواره فیلمهای ویدئویی در دومین گام خود نیازمند آن است که بتواند جای پای خود را در میان جشنوارههای فیلم باسابقه و ریشهدار باز کند. این کار مستلزم اطلاعرسانی و کار رسانهای فشرده و دقیقی است که متأسفانه رفتار غیرحرفهای روابط عمومی جشنواره یاس آن را تحتالشعاع خود قرار داده است. انتظاری که از روابط عمومی به عنوان رابط جشنواره و اهالی رسانه میرود بالاتر از آن است که به همکاران خود به چشم وسایل یک بار مصرف و دور انداختنی نگاه کند.
در حالی که خبرنگاران اعزامی از تهران برای پوشش مراسم افتتاحیه جشنواره یک مأموریت کاری خوب را پشت سر میگذاشتند و برای بازگشت به تهران آماده میشدند، رفتار عجیب روابط عمومی جشنواره فیلم یاس باعث تعجب و دلآزردگی خبرنگاران شد.
روابط عمومی باید فرق خبرنگار و لیوان یک بار مصرف را بداند
مهماننوازی یکی از شاخصههای فرهنگ ایرانی است و خبرنگاران اعزامی رسانهها اگرچه برای مأموریت کاری در شهرستان آمل حضور داشتند اما مهمان جشنواره به شمار میرفتند و مهمتر از آن این است که جزو همکاران روابط عمومی جشنواره محسوب میشدند که پیش از این در بسیاری از رویدادهای هنری به خصوص جشنوارههای سینمایی در کنار هم به پوشش رسانهای و ارسال خبر پرداخته بودند. اینکه روابط عمومی جشنواره یاس آنقدر در عدم تمرکز فرورفته باشد که حتی فراموش کند برای بدرقه خبرنگاران باید حداقل چند بطری آب در اتوبوس آنها بگذارد، تعجبآور نیست؟! فاصله شهر آمل تا تهران با اتوبوس در حدود نیم روز به طول میانجامد و در حالی که روابط عمومی تلاش داشت خود را به سرعت از شر خبرنگاران گروه اول خلاص کند تا به استقبال خبرنگاران جدید اعزامی از تهران برود، فراموش میکند که دوستان رسانهایاش هم مانند همه انسانها دارای سیستم بیولوژی هستند که در طول روز نیازمند تغذیه است. نه آب و نه غذا، دوستان روابط عمومی جشنواره به راننده دستور میدهند تا تهران بدون توقف حرکت کند. چه خوش استقبال و بد بدرقه بود یاس که مهمانانش را این گونه بدرقه کرد. اینکه باید رفتار غیرحرفهای روابط عمومی جشنواره را به پای کلیت یک جشنواره نو پا گذاشت کمی بیانصافی است اما حداقل مسئولان جشنواره میتوانستند نظارت بیشتری روی کار نیروهای خود داشته باشند. وقتی احترام امامزاده با متولی آن است، باید یاس هم بکوشد برای احترام پیدا کردن در بین جشنوارههای دیگر اصول حرفهای را رعایت کند تا ضمن حفظ شأن و احترام دیگران، شأن و ارزش خودش نیز حفظ شود. مسلماً باید روابط عمومی جشنواره فرق خبرنگار و لیوان یکبار مصرف را درک کند که اگر این درک وجود داشت هیچ وقت این یادداشت نوشته نمیشد.
در ادامه یادداشت انتقادی نازنین شادپی خبرنگار خبرگزاری سینماپرس را درباره این اتفاق می خوانید:
خبرنگاران متهم شدند به دروغگویی
دومین جشنواره بین المللی فیلم یاس شنبه یکم شهریور ماه در شهر نور استان مازندران افتتاح شد. این جشنواره در دو بخش پذیرای مهمانان و اهالی رسانه و مطبوعات بود؛ ۳ روز اول و ۴ روز پایانی.
در ۳ روز ابتدایی جشنواره استقبال چنان گرم و باشکوه و در شأن اهالی رسانه بود که فکر می کردیم تا لحظه بدرقه و رسیدن دوستان رسانه ای به تهران همین گرمی همراه مان خواهد بود. اما متاسفانه با وجود همراهی مدیر روابط عمومی جشنواره فیلم یاس تا لحظه بازگشت اهالی رسانه و مطبوعات به تهران، خاطره خوش میزبانی گرم جشنواره و مدیران جشنواره ای، فقط بخاطر اهمال یکی از مسئولان میانی زیر سوال رفت. روز اول و دوم عالی و در شأن اهالی مطبوعات سپری شد اما روز سوم که در اصل روز بازگشت گروه اول دوستان رسانه ای بود، خوشی چند روزه به کام دوستان تلخ شد.
شاید موضوع در نگاه اولیه چندان پر اهمیت نباشد چون موضوع از اهمال دوستان در نحوه پذیرایی از مهمانان جشنواره هنگام بازگشت از مرحله نخست جشنواره نشأت می گیرد، اما نکته قابل تأمل برخورد مدیر روابط عمومی جشنواره ای بین المللی با نمایندگان رسانه های جمعی است که موجب نگارش این مطلب شده است.
بی شک همه خبرنگاران بدون کوچکترین چشمداشتی در هر مقطعی موظف به انجام رسالت مطبوعاتی خود هستند و باید سختی های حرفه ای در این مسیر را با عشق و علاقه به جان بخرند تا از آنها به نیکی یاد شود ولی این امر دلیلی بر عدم رعایت قواعد مهمانداری بر اساس عرف جاری در این سرزمین نیست.
اینکه فارغ از شغل خبرنگاری نگارنده و همکارانمان، تا نیاز کاری برخی دوستان جشنواره بین المللی فیلمهای ویدئویی در فضای گرم و رطوبت بالای خطه شمال آنهم در مردادماه به عنوان گرمترین فصل سال برطرف میشود، به ناگاه رفتار و ادبیاتشان با مهمانان مدعو تغییر کرده و حتی از ارائه یک بطری آب آشامیدنی در طول سفر برگشت، نیز دریغ کنند و بجای عذرخواهی و انعطاف مهمانان خود را متهم به دروغگویی و زیاده خواهی نمایند، موضوعی نیست که بشود به راحتی از آن گذشت و حاکی از رندی و یا بی تجربگی مسئولان امر دارد!
از مدیرتان بیاموزید
جناب مدیر تشریفات و مدیر روابط عمومی جشنواره یاس! نمیدانم پیش از این هم سابقه مدیریت رسانه ای جشنواره ای ولو استانی را داشته اید یا نه اما برای کسی که تحت مدیریت حسین مسافرآستانه که چه به هنگام مدیریتش در تئاتر و چه حالا که به موسسه رسانه های تصویری آمده به حسن خلق و سعه صدر می شناسندش، کار می کند واجب است که قدری از راه و رسم سلوک با اهالی رسانه را از مدیرش بیاموزد و گرنه اینکه روزی چند بار و توسط افراد مختلف، اخبار رسانه را ایمیل کنیم از ما یک مدیر روابط عمومی خوب نمی سازد. روابط عمومی نیاز دارد به تبحر بالا در پذیرا بودن انتقادات و تلاش حداکثری برای رفع ایرادات.
پایان مطلب/
ابتدا گزارش جوان از این اتفاق را بخوانید که به قلم محمدصادق عابدینی یکی از خبرنگاران حاضر در جشنواره نگارش شده است.
خبرنگارها با لیوان یکبار مصرف اشتباه گرفته شدند
جشنواره فیلمهای ویدئویی با وقفهای یک ساله در حال اجرای دومین دوره خود است. جشنوارهای که از تهران به مازندران برده شد تا تمرکززدایی فرهنگی صورت بگیرد. گویا مسئولان روابط عمومی جشنواره فیلم یاس معنی تمرکززدایی را با عدم تمرکز ذهنی اشتباه گرفتهاند به طوری که حتی معمولترین کارهایی که یک روابط عمومی در جشنوارهای محلی آن را انجام میدهد برای آنها سخت و دشوار و غیر قابل انجام شده است. جشنواره فیلمهای ویدئویی در دومین گام خود نیازمند آن است که بتواند جای پای خود را در میان جشنوارههای فیلم باسابقه و ریشهدار باز کند. این کار مستلزم اطلاعرسانی و کار رسانهای فشرده و دقیقی است که متأسفانه رفتار غیرحرفهای روابط عمومی جشنواره یاس آن را تحتالشعاع خود قرار داده است. انتظاری که از روابط عمومی به عنوان رابط جشنواره و اهالی رسانه میرود بالاتر از آن است که به همکاران خود به چشم وسایل یک بار مصرف و دور انداختنی نگاه کند.
در حالی که خبرنگاران اعزامی از تهران برای پوشش مراسم افتتاحیه جشنواره یک مأموریت کاری خوب را پشت سر میگذاشتند و برای بازگشت به تهران آماده میشدند، رفتار عجیب روابط عمومی جشنواره فیلم یاس باعث تعجب و دلآزردگی خبرنگاران شد.
روابط عمومی باید فرق خبرنگار و لیوان یک بار مصرف را بداند
مهماننوازی یکی از شاخصههای فرهنگ ایرانی است و خبرنگاران اعزامی رسانهها اگرچه برای مأموریت کاری در شهرستان آمل حضور داشتند اما مهمان جشنواره به شمار میرفتند و مهمتر از آن این است که جزو همکاران روابط عمومی جشنواره محسوب میشدند که پیش از این در بسیاری از رویدادهای هنری به خصوص جشنوارههای سینمایی در کنار هم به پوشش رسانهای و ارسال خبر پرداخته بودند. اینکه روابط عمومی جشنواره یاس آنقدر در عدم تمرکز فرورفته باشد که حتی فراموش کند برای بدرقه خبرنگاران باید حداقل چند بطری آب در اتوبوس آنها بگذارد، تعجبآور نیست؟! فاصله شهر آمل تا تهران با اتوبوس در حدود نیم روز به طول میانجامد و در حالی که روابط عمومی تلاش داشت خود را به سرعت از شر خبرنگاران گروه اول خلاص کند تا به استقبال خبرنگاران جدید اعزامی از تهران برود، فراموش میکند که دوستان رسانهایاش هم مانند همه انسانها دارای سیستم بیولوژی هستند که در طول روز نیازمند تغذیه است. نه آب و نه غذا، دوستان روابط عمومی جشنواره به راننده دستور میدهند تا تهران بدون توقف حرکت کند. چه خوش استقبال و بد بدرقه بود یاس که مهمانانش را این گونه بدرقه کرد. اینکه باید رفتار غیرحرفهای روابط عمومی جشنواره را به پای کلیت یک جشنواره نو پا گذاشت کمی بیانصافی است اما حداقل مسئولان جشنواره میتوانستند نظارت بیشتری روی کار نیروهای خود داشته باشند. وقتی احترام امامزاده با متولی آن است، باید یاس هم بکوشد برای احترام پیدا کردن در بین جشنوارههای دیگر اصول حرفهای را رعایت کند تا ضمن حفظ شأن و احترام دیگران، شأن و ارزش خودش نیز حفظ شود. مسلماً باید روابط عمومی جشنواره فرق خبرنگار و لیوان یکبار مصرف را درک کند که اگر این درک وجود داشت هیچ وقت این یادداشت نوشته نمیشد.
در ادامه یادداشت انتقادی نازنین شادپی خبرنگار خبرگزاری سینماپرس را درباره این اتفاق می خوانید:
خبرنگاران متهم شدند به دروغگویی
دومین جشنواره بین المللی فیلم یاس شنبه یکم شهریور ماه در شهر نور استان مازندران افتتاح شد. این جشنواره در دو بخش پذیرای مهمانان و اهالی رسانه و مطبوعات بود؛ ۳ روز اول و ۴ روز پایانی.
در ۳ روز ابتدایی جشنواره استقبال چنان گرم و باشکوه و در شأن اهالی رسانه بود که فکر می کردیم تا لحظه بدرقه و رسیدن دوستان رسانه ای به تهران همین گرمی همراه مان خواهد بود. اما متاسفانه با وجود همراهی مدیر روابط عمومی جشنواره فیلم یاس تا لحظه بازگشت اهالی رسانه و مطبوعات به تهران، خاطره خوش میزبانی گرم جشنواره و مدیران جشنواره ای، فقط بخاطر اهمال یکی از مسئولان میانی زیر سوال رفت. روز اول و دوم عالی و در شأن اهالی مطبوعات سپری شد اما روز سوم که در اصل روز بازگشت گروه اول دوستان رسانه ای بود، خوشی چند روزه به کام دوستان تلخ شد.
شاید موضوع در نگاه اولیه چندان پر اهمیت نباشد چون موضوع از اهمال دوستان در نحوه پذیرایی از مهمانان جشنواره هنگام بازگشت از مرحله نخست جشنواره نشأت می گیرد، اما نکته قابل تأمل برخورد مدیر روابط عمومی جشنواره ای بین المللی با نمایندگان رسانه های جمعی است که موجب نگارش این مطلب شده است.
بی شک همه خبرنگاران بدون کوچکترین چشمداشتی در هر مقطعی موظف به انجام رسالت مطبوعاتی خود هستند و باید سختی های حرفه ای در این مسیر را با عشق و علاقه به جان بخرند تا از آنها به نیکی یاد شود ولی این امر دلیلی بر عدم رعایت قواعد مهمانداری بر اساس عرف جاری در این سرزمین نیست.
اینکه فارغ از شغل خبرنگاری نگارنده و همکارانمان، تا نیاز کاری برخی دوستان جشنواره بین المللی فیلمهای ویدئویی در فضای گرم و رطوبت بالای خطه شمال آنهم در مردادماه به عنوان گرمترین فصل سال برطرف میشود، به ناگاه رفتار و ادبیاتشان با مهمانان مدعو تغییر کرده و حتی از ارائه یک بطری آب آشامیدنی در طول سفر برگشت، نیز دریغ کنند و بجای عذرخواهی و انعطاف مهمانان خود را متهم به دروغگویی و زیاده خواهی نمایند، موضوعی نیست که بشود به راحتی از آن گذشت و حاکی از رندی و یا بی تجربگی مسئولان امر دارد!
از مدیرتان بیاموزید
جناب مدیر تشریفات و مدیر روابط عمومی جشنواره یاس! نمیدانم پیش از این هم سابقه مدیریت رسانه ای جشنواره ای ولو استانی را داشته اید یا نه اما برای کسی که تحت مدیریت حسین مسافرآستانه که چه به هنگام مدیریتش در تئاتر و چه حالا که به موسسه رسانه های تصویری آمده به حسن خلق و سعه صدر می شناسندش، کار می کند واجب است که قدری از راه و رسم سلوک با اهالی رسانه را از مدیرش بیاموزد و گرنه اینکه روزی چند بار و توسط افراد مختلف، اخبار رسانه را ایمیل کنیم از ما یک مدیر روابط عمومی خوب نمی سازد. روابط عمومی نیاز دارد به تبحر بالا در پذیرا بودن انتقادات و تلاش حداکثری برای رفع ایرادات.
پایان مطلب/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *