نشانه های چسبندگی جفت کدام است؟

18:34 - 16 مرداد 1396
کد خبر: ۳۳۶۶۶۵
متخصص فلوشیپ و آنکولوژی زنان دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد گفت: چسبندگی جفت، یکی از بیماری های مهلک، خطرناک و تهاجمی در مادران باردار که طی سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

به گزارش گروه فضای مجازی ، متخصص فلوشیپ و آنکولوژی زنان دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد گفت: چسبندگی جفت، یکی از بیماری های مهلک، خطرناک و تهاجمی در مادران باردار که طی سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

دکتر پروین غفاری؛ با اشاره به اینکه جفت در طول دوران بارداری، درون رحم، اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز برای رشد جنین را فراهم می کند، افزود: در بیماری چسبندگی جفت، تمام یا قسمتی از جفت به طور محکم به دیواره رحم چسبیده و جدا نمی شود.

وی ادامه داد: تهاجم جفت به صورت غیر طبیعی به دیواره داخل رحم، مثانه، روده ها و در موارد نادر تهاجم به ناحیه لگن سبب ایجاد چسبندگی جفت می شود.

انواع چسبندگی جفت

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج ابراز داشت: چسبندگی جفت، بسته به میزان نفوذ جفت به درون دیواره رحم و بافت ها به سه دسته داخلی، میانی و خارجی تقسیم می شود.وی با اشاره به اینکه نوع داخلی چسبندگی مربوط به پیشروی جفت در دیواره داخلی رحم است، عنوان کرد: چسبندگی میانی و خارجی بسیار خطرناک و درمان آن ها به مراتب مشکل تر است.

این متخصص فلوشیپ و آنکولوژی زنان با بیان اینکه چسبندگی میانی مربوط به لایه میانی دیواره داخلی و خارجی رحم است، تصریح کرد: چسبندگی خارجی جفت مربوط به دیواره خارجی رحم و در موارد نادر چسبندگی جفت به مثانه، روده و لگن است.

نشانه ها و علائم چسبندگی جفت

دکتر غفاری اظهار کرد: چسبندگی جفت سبب افزایش احتمال خون ریزی در سه ماهه سوم بارداری، از دست رفتن مقدار زیادی خون و در نهایت مرگ مادر باردار می شود.وی با بیان اینکه این بیماری در طول دروران بارداری علائم مشخصی ندارد، تصریح کرد: با انجام سونوگرافی های داخلی و MRI می توان به وجود این نوع چسبندگی پی برد.این متخصص فلوشیپ و آنکولوژی زنان افزود: در صورت تشخیص چسبندگی جفت در مادر باردار، اقدامات لازم جهت خارج کردن جفت از رحم به صورت اضطراری با همکاری تمامی تیم درمان از جمله متخصصین زنان و زایمان، کلیه و مجاری ادراری، جراحان عمومی، تیم بیهوشی، اتاق عمل و واحد بانک خون انجام می شود.

علت چسبندگی جفت

وی اظهار کرد: زایمان های مکرر، جفت سر راهی(جفتی که پایین تر از حالت عادی خود در رحم قرار گیرد)، کورتاژ های خشن، بارداری های چندقلو و سن بالای مادر در دوران بارداری از مهمترین عوامل چسبندگی جفت است.

وی همچنین یادآور شد: برداشتن تومور های خوش خیم و سزارین های قبلی نیز از دیگر عوامل مهم چسبندگی جفت است.دکتر غفاری اضافه کرد: هرچه تعداد سزارین های یک فرد بیشتر باشد احتمال بروز چسبندگی جفت نیز بیشتر می شود.

وی تاکید کرد: چسبندگی جفت می تواند در زنانی که فاقد هر کدام از فاکتورهای خطر هستند نیز رخ دهد.

نشانه های چسبندگی جفت کدام است؟

درمان چسبندگی جفت

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: در صورت تشخیص چسبندگی جفت در مادر باردار، نیاز است زایمان به صورت زودتر از حالت عادی و در هفته ۳۴ تا ۳۶ بارداری انجام شود.

وی با اشاره به اینکه زایمان در هفته ۳۴ تا ۳۶ بارداری، سبب نارس به دنیا آمدن نوزاد و مشکلات تنفسی برای آن است، ادامه داد: با توجه به اهمیت جان مادر جلوگیری و کنترل خون ریزی بسیار مهم و حیاتی است.این متخصص فلوشیپ و آنکولوژی زنان عنوان کرد: در برخی از انواع چسبندگی جفت به دلیل شُل و جمع شدن دیواره رحم، عدم انقباض آن و جوابگو نبودن داروها جهت جلوگیری از خون ریزی، در حین انجام سزارین رحم نیز برداشته می شود.

وی با بیان اینکه به ازای هر سزارین بار اول احتمال چسبندگی جفت کمتر از ۱ درصد است، ابراز داشت: به ازای ۳ سزارین توسط یک مادر باردار این احتمال به ۱ در صد تغییر می یابد.دکتر غفاری با اشاره به اینکه نارس به دنیا آمدن نوزاد سبب مشکلات تنفسی آن می شود، اذعان کرد: با مراجعه به پزشک و تجویز داروهای رشد، می توان از علائم آزار دهنده ی تنفسی برای نوزاد جلوگیری کرد.وی تصریح کرد: ۸ درصد از مرگ و میر مادران باردار به دلیل خون ریزی های بعد از زایمان در اثر چسبندگی جفت است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج یادآور شد: درمان و پیشگیری دارویی برای جلوگیری از چسبندگی جفت وجود ندارد.

وی افزود: تا قبل از انجام زایمان میزان تهاجم جفت به دیواره رحم، مثانه و حتی روده ها مشخص نبوده و به صورت دقیق قابل اندازه گیری نیست.

دکتر غفاری تاکید کرد: اضافه کردن واحد های خونی به بدن مادر، سبب بهبود وضعیت جسمی وی می شود.وی در پایان خاطر نشان کرد: در صورت بروز لکه در ۳ ماه اول و دوم بارداری، هرچه سریع تر به پزشک متخصص مراجعه کنید.

  

منبع: سلام دنا


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *