7 راهکار مرکز پژوهش‌های مجلس برای رشد نامتوازن در ایران

11:44 - 13 بهمن 1393
کد خبر: ۳۰۴۱۲
دسته بندی: اقتصاد ، عمومی
خبرگزاری میزان: مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی تاریخچه تفکر برنامه ریزی منطقه ای در ایران را با توجه به وجود نابرابری های منطقه ای بررسی کرد.

: مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی تاریخچه تفکر برنامه ریزی منطقه ای در ایران را با توجه به وجود نابرابری های منطقه ای بررسی کرد.

به گزارش میزان، دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در فراتحلیل نابرابری منطقه ای در ایران مواردی را بر شمرده که بدین شرح هستند:

1- تجربیات رشد نامتوازن در ایران حاکی است، توسعه سریع صنعتی در بلندمدت نه تنها مستلزم توجه خاص به مسائل مربوط به توسعه کشاورزی و بهبود وضعیت مناطق محروم است، بلکه در عین حال نیازمند به کار بستن ضوابط کارآیی اقتصادی، اجتماعی است و باید حداقل هدف های مربوط به اختلاف درآمد شهر و روستا و تعادل بین منطقه ای برای پیشبرد اهداف صنعتی نیز تعیین شود.

2- ایجاد قطب های توسعه منطقه ای بر مبنای منابع موجود محلی می تواند راهگشا باشد. بر این اساس 6 قطب منطقه ای پیشنهاد می شود که شامل قطب کشاورزی و صنایع وابسته در شمال، قطب دامپروری و صنایع دامی (مثل نساجی و چرم) در غرب، قطب صنایع تولید کالاهای بادوام، شیمیایی و نساجی در مرکز، قطب تجارت آزاد، صنایع کشاورزی و صید در جنوب و جنوب شرقی، قطب صنایع انرژی بر و مشتقات نفتی در جنوب غربی و قطب معادن و فلزات در جنوب و مرکز است.

3- ایجاد مراکز رشد متنوع، از آثار بازدارنده مهاجرت ناشی از توسعه نیافتگی روستا و مناطق محروم و آثار تهییج کننده مهاجرت ناشی از تمرکز هزینه های عمرانی در مرکز، خواهد کاست و به تمرکز زدایی منجر خواهد شد.

4- اهداف توسعه از طریق منابع موجود می توانند با درون گرایی بیشتر، اولویت به اشتغالزایی سریع عوامل تولید سرگردان از طریق تولید کالاهای اساسی که به سرعت به مرحله تولید می رسند، داده شوند. این سرمایه گذاری ها بدون در نظر گرفتن اولویت بخشی، باید اشتغالزا، متکی به منابع محلی و با چشم انداز صادراتی باشند.

5- برای رسیدن به اهداف بلندمدت، رشد همگون و مداوم باید به امر تخصص، بهداشت و درمان و دیگر اقدامات زیربنایی چون ارتباطات، اسکله و راهسازی در مناطق محروم بهای کافی داده شود.
6- با امکانات زیربنایی حاصل و اشباع بازار داخلی از نظر مایحتاج اولیه، بر درجه برون گرایی افزوده می شود و صنایع انرژی بر و... گسترش می یابند.

7- موارد یاد شده برای رفع دوگانگی اقتصادی مستلزم گسترش همکاری های منطقه ای و بین المللی، تثبیت سیاست های منعطف اقتصادی برای رشد مداوم و کنترل تورم، ایجاد جو اطمینان برای سرمایه گذاری خصوصی داخلی و خارجی، تضمین تشویق های پولی و مالی و بالابردن استاندارد زندگی قشرهای محروم جامعه است.

این مطالعه مواردی نظیر استراتژی مدرنیزه کردن صنایع و توسعه جانشینی واردات، کاهش ارتباط ارگانیک بین بخش صنعت و کشاورزی، اولویت سیاست های حمایتی برای تولید کالاهای مصرفی بادوام، افزایش هزینه های شهرنشینی، افزایش مهاجرت نیروی کار جوان و فعال از روستا به شهر، کاهش تولیدات روستایی، مرکزیت سیاسی، اداری و اقتصادی تهران، تشکیل قطب تصمیم گیری و حکومتی در تهران، تجمع سرمایه و درآمد در تهران، رشد و نفوذ اشرافیت (وابسته به هزار فامیل که عموما در حول مرکزیت سیاسی به سر می برند و امکانات حمایتی دولت برای سرمایه گذاری در مرکز به آنها تفویض می شد) را به عنوان دلایل ایجاد کننده نابرابری های منطقه ای عنوان کرده و در قسمت نتایج راهبردهای پیشنهادی برای رفع این مشکل را ارائه می کند.


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *