بابک بیات از آهنگسازی "ولایت عشق" تا خاطره های بر جای مانده + عکس

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، امروز 5 آذر، ده سال از فوت بابک بیات آهنگساز، نوازنده و تنظیم کننده موسیقی پاپ زمان می گذرد. او در پنجمین روز از سومین ماه فصل پاییز سال 1385 در حالی که 60 سال سن داشت، با موسیقی زندگی وداع گفت.

زنده یاد بابک بیات از سن ۱۹ سالگی در اپرای تهران با موسیقی کلاسیک و جهانی آشنا شد و در حدود پنج سال همکاری خود را با این اپرا ادامه داد.

زنده یاد بابک بیات در زمینه ساخت موسیقی فیلم فعالیت بسیار درخشانی داشته به گونه ای که بسیاری از علاقمندان به موسیقی و سریال های تلویزیون نوای خوش موسیقی هایی که او برای آثار مختلف ساخته را، به خوبی به یاد دارند.

"مرسدس"، " جهان پهلوان تختی"، "پهلوانان نمی میرند"، "قربانی" و "مردی شبیه باران"، " دست های آلوده" و  "ولایت عشق" از جمله آثار سینمایی و تلویزیونی هستند که موسیقی آن ها را زنده یاد بیات ساخته است. سریال تلویزیونی "ولایت عشق" آخرین سریالی که بابک بیات برای آن موسیقی ساخته است. 

بابک بیات به زندگی گذشته خود می‌بالید و از بیان آن ترسی نداشت. آهنگسازی بابک بیات از خانه ۴۸ متری شان آغاز شد و خاطرات شیرین زندگی گذشته اش با پدر و مادر و دو برادرش که سرشار از عاطفه، مهربانی و فداکاری بود را دربرگرفت.

"مانی" پسر بابک بیات ده سال از بهترین دوران زندگی او را رقم زد و تنها سرمایه زندگی پدرش بود. مرگ مانی در زندگی این هنرمند بسیار اثر گذار بود البته او پس از مانی صاحب فرزندان دیگری به نام های "بامداد" و "باربد" و  دختری به نام "غزل" شد.

بابک بیات به آموزش خوانندگان زیادی از جمله محمد اصفهانی، حامی، مانی رهنما و نیما مسیحا پرداخت. او همچنین اسفندیار منفردزاده را بهترین آهنگساز هم نسل خود می‌دانست.

به طور معمول هنرمندانی که با زنده یاد بابک بیات کار کرده اند، خاطره های بسیار زیبایی از او در ذهنشان به یادگار مانده است. یکی از این خواننده ها، حمید حامی است که در هر یک از کنسرت های خود ضمن تقدیم یک قطعه به این آهنگساز موسیقی پاپ و بزرگداشت او، از خاطره هایی که این شخصیت هنری در برایش رقم زده، یاد می کند.

این هنرمند ارزشمند عرصه موسیقی در پنجم آذرماه سال 1385 به دلیل نارسایی کبدی آخرین نت زندگی را نواخت و هم اکنون مزار او در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (ع) میزبان علاقمندانش است.

روحش شاد و یادش گرامی...