توکل ما به شیطان است!
تنها 7 روز دیگر به انتخاب یکی از نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا که این روزها صحنه افشاگری فساد یکدیگر است باقی مانده.
به گزارش گروه سیاسی ؛ سیستم حکومتی آمریکا به گونه ای است که نمی تواند سالم باشد، برای همین است که در داخل کشور با واکنش مردمی و شگفتی آنها روبرو نمی شود.
در این چند روز گذشته تاکنون اگر توجه کرده باشید متوجه می شوید که فسادهای هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با بی توجهی مردم این کشور و حتی رسانه های آنها روبرو بوده است.
واکنش طبیعی و منطقی نسبت به چنان فسادهای بزرگ و وقیحی چه می تواند باشد؟
آیا رسانه ها و مردم آمریکا باید سکوت کنند و یا تنها به بازگویی مناظره های افشاگرانه دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری بپردازند یا این که فشار رسانه ای و افکار عمومی باید باعث شود تا این دو از روی شرم کناره گیری کنند؟
مردم و رسانه های آمریکایی نسبت به این وقایع نه این که بی توجه باشند، اتفاقاً توجه زیادی هم دارند اما این توجه به سمت رسوایی اخلاقی فردی که می خواهد زمام امور کشوری 300 میلیون نفری را در دست بگیرد نیست، بلکه چنان فضای فساد آلودی ابزاری می شود برای بهره بردن سیاسی.
اگر مردم آمریکا از چنین اتفاقاتی که در کشورشان می افتد تلنگری می خوردند و به خود می آمدند، و متوجه می شدند که نظر افکار عمومی دنیا نسبت به آنها چیست قطعاً واکنش نشان می دادند و این واکنش باعث پایان به سیستم حکومتی فاسد آمریکا می شد. البته نه به این آسانی بلکه برای رسیدن به چنین هدفی هزینه هم باید داد.
نکته جالب در فساد نهادینه شده در آمریکا این است که افشاگری در باره این مفاسد عین آزادی و دموکراسی به حساب می آید. در حالی که جامعه و حکومت آمریکا خود را مسیحی دو آتشه می دانند و حتی شعار رسمی و ملی آمریکا این است؛ توکل ما به خدا است! اما در واقع توکل آمریکا و حاکمان این کشور به شیطان است.
در میان مردم این کشور قشر زیادی وجود دارند که هم مذهبی هستند و پایبند به اصول اخلاقی و هم مخالف سیاست های سیستم حکومتی کشورشان اما به خاطر این که صدای آنها به جایی نمی رسد، در این شرایط به زندگی خود ادامه می دهند.
رسانه های آمریکایی هیچگاه صدای اعتراض چنین گروه و افرادی را منتشر نمی کند چون به خوبی می داند دیگر اقشار مردم هم تحت تأثیر دیدگاه و نظرات آنها قرار خواهند گرفت و این خطری برای حکومت فاسدی است که در آمریکا حاکم است.
تصور آمریکای بدون فساد از هر نوع و جنسی مشکل است، چرا که ساختار این رژیم بر اساس فساد بنا نهاده شده است و اگر روزی این فساد از بین برود اداره و مدیریت کشور چگونه خواهد بود؟ آیا مفسدان حاکم اجازه بر سر کار آمدن یک حکومت و دولت سالم را در آمریکا می دهند؟
اگر چنین شرایطی ایجاد شود و فضایی برای کنار رفتن سیستم حکومتی فاسد آمریکا آماده شود، بدون شک با جنگ های داخلی و خونریزی های بسیار همراه خواهد شد چرا که مفسدان حاکم در آمریکا به راحتی اریکه قدرت را واگذار نخواهند کرد.
با این اوصاف عده ای بر سر این که ترامپ خوب و بهتر است یا کلینتون اختلاف نظر دارند!
سیستم و ساختار حکومتی آمریکا با حضور هر فرد و رئیس جمهوری در کاخ سفید تغییری نمی کند، این رئیس جمهور خواه جمهوری خواه باشد خواه دموکرات تفاوتی برای اوضاع جهان نخواهد داشت.
باراک اوباما با پایان دوران ریاست جمهوری خود برود هم حزبی او یعنی هیلاری کلینتون بیاید یا ترامپ از حزب رقیب، انتظار و توقع تغییرات مثبت در سیاست ها و رفتارهای آمریکا بیهوده است.
کلینتون رئیس جمهور شود یا ترامپ باز هم شاهد دشمنی های حکومت این کشور با جمهوری اسلامی ایران، ادامه تحریم های اقتصادی و تهدیدات نظامی، دخالت در امور دیگر کشورهای دنیا، لشکر کشی و جنگ افروزی از سوی آمریکا، حمایت از تروریزم، تحریک سران حکومت های سرسپرده منطقه علیه جمهوری اسلامی ایران، خلف وعده و اجرا نکردن تعهداتش در توافق هسته ای با ایران، مداخله در امور سوریه و اصرار بر کناره گیری بشار اسد رئیس جمهور قانونی این کشور، ایران هراسی و ایران ستیزی، اسلام هراسی و اسلام ستیزی، تفرقه افکنی میان مسلمانان جهان، حمایت از آل سعود و شریک جنایات این رژیم در یمن در کشتار مردم مظلوم این کشور، و هر آنچه از پلیدی و پلشتی تصورش می رود، خواهیم بود.
با این حال و شرایط استقبال و ذوق زدگی برخی از این که هیلاری کلینتون یا دونالد ترامپ رئیس جمهوری شود بهتر است، معنا و مفهومی ندارد.
سیاست جمهوری اسلامی ایران بر مبنای بی اعتمادی به رژیم آمریکا است چرا که این بی اعتماد اثبات شده است و تازه ترین مورد آن هم توافق هسته ای ایران و آمریکا است که ما آن را کامل و تمام اجرا کرده ایم و همچنان پایبندیم، اما آمریکا همچنان آن را نقض می کند.
آیا می توان از این روشن تر و تازه تر موردی یافت که ثابت کند آمریکا قابل اعتماد و اطمینان نیست؟
رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها بر بی اعتماد بودن آمریکا تأکید کرده و هشدار داده اند و سخنان زیادی در این زمینه بیان کرده اند.
ایشان در همین زمینه فرموده اند؛«هر فردی و هر جریانی که برای اسلام كار می‌کند،به آمریکا اعتماد کرد، سیلی‌اش را خواهد خورد.»
اوباما، کلینتون یا ترامپ سر و ته یک کرباسند و نه تنها برای ایران و انقلاب اسلامی تفاوتی نخواهند داشت بلکه برای دنیا هم فرقی نمی کنند.
در این چند روز گذشته تاکنون اگر توجه کرده باشید متوجه می شوید که فسادهای هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با بی توجهی مردم این کشور و حتی رسانه های آنها روبرو بوده است.
واکنش طبیعی و منطقی نسبت به چنان فسادهای بزرگ و وقیحی چه می تواند باشد؟
آیا رسانه ها و مردم آمریکا باید سکوت کنند و یا تنها به بازگویی مناظره های افشاگرانه دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری بپردازند یا این که فشار رسانه ای و افکار عمومی باید باعث شود تا این دو از روی شرم کناره گیری کنند؟
مردم و رسانه های آمریکایی نسبت به این وقایع نه این که بی توجه باشند، اتفاقاً توجه زیادی هم دارند اما این توجه به سمت رسوایی اخلاقی فردی که می خواهد زمام امور کشوری 300 میلیون نفری را در دست بگیرد نیست، بلکه چنان فضای فساد آلودی ابزاری می شود برای بهره بردن سیاسی.
اگر مردم آمریکا از چنین اتفاقاتی که در کشورشان می افتد تلنگری می خوردند و به خود می آمدند، و متوجه می شدند که نظر افکار عمومی دنیا نسبت به آنها چیست قطعاً واکنش نشان می دادند و این واکنش باعث پایان به سیستم حکومتی فاسد آمریکا می شد. البته نه به این آسانی بلکه برای رسیدن به چنین هدفی هزینه هم باید داد.
نکته جالب در فساد نهادینه شده در آمریکا این است که افشاگری در باره این مفاسد عین آزادی و دموکراسی به حساب می آید. در حالی که جامعه و حکومت آمریکا خود را مسیحی دو آتشه می دانند و حتی شعار رسمی و ملی آمریکا این است؛ توکل ما به خدا است! اما در واقع توکل آمریکا و حاکمان این کشور به شیطان است.
در میان مردم این کشور قشر زیادی وجود دارند که هم مذهبی هستند و پایبند به اصول اخلاقی و هم مخالف سیاست های سیستم حکومتی کشورشان اما به خاطر این که صدای آنها به جایی نمی رسد، در این شرایط به زندگی خود ادامه می دهند.
رسانه های آمریکایی هیچگاه صدای اعتراض چنین گروه و افرادی را منتشر نمی کند چون به خوبی می داند دیگر اقشار مردم هم تحت تأثیر دیدگاه و نظرات آنها قرار خواهند گرفت و این خطری برای حکومت فاسدی است که در آمریکا حاکم است.
تصور آمریکای بدون فساد از هر نوع و جنسی مشکل است، چرا که ساختار این رژیم بر اساس فساد بنا نهاده شده است و اگر روزی این فساد از بین برود اداره و مدیریت کشور چگونه خواهد بود؟ آیا مفسدان حاکم اجازه بر سر کار آمدن یک حکومت و دولت سالم را در آمریکا می دهند؟
اگر چنین شرایطی ایجاد شود و فضایی برای کنار رفتن سیستم حکومتی فاسد آمریکا آماده شود، بدون شک با جنگ های داخلی و خونریزی های بسیار همراه خواهد شد چرا که مفسدان حاکم در آمریکا به راحتی اریکه قدرت را واگذار نخواهند کرد.
با این اوصاف عده ای بر سر این که ترامپ خوب و بهتر است یا کلینتون اختلاف نظر دارند!
سیستم و ساختار حکومتی آمریکا با حضور هر فرد و رئیس جمهوری در کاخ سفید تغییری نمی کند، این رئیس جمهور خواه جمهوری خواه باشد خواه دموکرات تفاوتی برای اوضاع جهان نخواهد داشت.
باراک اوباما با پایان دوران ریاست جمهوری خود برود هم حزبی او یعنی هیلاری کلینتون بیاید یا ترامپ از حزب رقیب، انتظار و توقع تغییرات مثبت در سیاست ها و رفتارهای آمریکا بیهوده است.
کلینتون رئیس جمهور شود یا ترامپ باز هم شاهد دشمنی های حکومت این کشور با جمهوری اسلامی ایران، ادامه تحریم های اقتصادی و تهدیدات نظامی، دخالت در امور دیگر کشورهای دنیا، لشکر کشی و جنگ افروزی از سوی آمریکا، حمایت از تروریزم، تحریک سران حکومت های سرسپرده منطقه علیه جمهوری اسلامی ایران، خلف وعده و اجرا نکردن تعهداتش در توافق هسته ای با ایران، مداخله در امور سوریه و اصرار بر کناره گیری بشار اسد رئیس جمهور قانونی این کشور، ایران هراسی و ایران ستیزی، اسلام هراسی و اسلام ستیزی، تفرقه افکنی میان مسلمانان جهان، حمایت از آل سعود و شریک جنایات این رژیم در یمن در کشتار مردم مظلوم این کشور، و هر آنچه از پلیدی و پلشتی تصورش می رود، خواهیم بود.
با این حال و شرایط استقبال و ذوق زدگی برخی از این که هیلاری کلینتون یا دونالد ترامپ رئیس جمهوری شود بهتر است، معنا و مفهومی ندارد.
سیاست جمهوری اسلامی ایران بر مبنای بی اعتمادی به رژیم آمریکا است چرا که این بی اعتماد اثبات شده است و تازه ترین مورد آن هم توافق هسته ای ایران و آمریکا است که ما آن را کامل و تمام اجرا کرده ایم و همچنان پایبندیم، اما آمریکا همچنان آن را نقض می کند.
آیا می توان از این روشن تر و تازه تر موردی یافت که ثابت کند آمریکا قابل اعتماد و اطمینان نیست؟
رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها بر بی اعتماد بودن آمریکا تأکید کرده و هشدار داده اند و سخنان زیادی در این زمینه بیان کرده اند.
ایشان در همین زمینه فرموده اند؛«هر فردی و هر جریانی که برای اسلام كار می‌کند،به آمریکا اعتماد کرد، سیلی‌اش را خواهد خورد.»
اوباما، کلینتون یا ترامپ سر و ته یک کرباسند و نه تنها برای ایران و انقلاب اسلامی تفاوتی نخواهند داشت بلکه برای دنیا هم فرقی نمی کنند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
