ماموریت جدید کیمیایی؛ احیای یکی از سه نماد فیلمفارسی؟!
: در حالی که به تازگی شنیده شده بود مسعود کیمیایی قصد ساخت درامی با نام "تنفس" با بازی فریماه فرجامی را دارد خبری دیگر حکایت از آن دارد که این کارگردان قصد دارد با یکی از نمادهای فیلمفارسی فیلم تازه اش را بسازد.
به گزارش کیمیایی که در همه سالهای اخیر مرتب کوشیده از این بگوید که پروژه بعدی اش بهتر از تمامی کارهای قبلی و اثری ویژه به شمار می رود با این حالا اولین نمایش آثارش در جشنواره فجر مواجه شده است با سیل انتقادات علیه او باز هم می خواهد فیلم بسازد!
بله، کیمیایی باز هم میخواهد فیلم بسازد و باز هم از این خواهد گفت که شاهکار خواهد آفرید و این بار پای یک نماد فیلمفارسی را هم وسط ماجرا کشانده است. به تازگی بابک صحرایی روزنامه نگار و ترانه سرای ایرانی در مجله متبوعش "هفت نگاه" به گزارش دیداری پرداخته که میان کیمیایی و یکی از نمادهای فیلمفارسی یعنی ناصر ملک مطیعی صورت گرفته است.
واقع بینی نماد فیلمفارسی در برابر رویاپردازی کیمیایی
کیمیایی در این دیدار با کلماتی که مشخص نیست تعارف است یا واقعیت از این گفته که قصد دارد یک قصه برای ناصر ملک مطیعی بنویسد تا خودش او را کارگردانی کند.
ملک مطیعی هم که انگار واقع بینانه تر از کیمیایی است در پاسخ گفته است: «اگر دیر بشود ممکن است نتوانم. من رو به افولم. امکان دارد چند وقت دیگر حتی نتوانم راه بروم.»
ولی مسعود کیمیایی غرق در فانتزیهای جوانی بیان داشته است: «خودت برای من بس هستی. خودت راه می روی، می دوی و روی صحنه می روی». سپس ملک مطیعی با نگاهش به مسعود کیمیایی گفت: «قبول» و سپس دستش را به سوی مسعود کیمیایی برد و گفت: «این هم قراردادش. یا علی»
فانتزی ترین بخشهای این دیدار جایی است که کیمیایی خطاب به ملک مطیعی می گوید: «این دوران شروع اورسن ولزی ناصر است. ناصر را لای پنبه می برم و می آورم.»
تخیل را کنار بگذارید و واقع بین باشید
بله، کیمیایی که فیلمهای آخرش از "رییس" گرفته تا "جرم" و "متروپل" جملگی فقط طعنه های تلخ منتقدان را موجب شده اند باز هم می خواهد فیلم بسازد؛ این بار هم در کنار خودش که بناست با این فیلم احیاء شود وظیفه احیای یک ستاره تاریخ مصرف گذشته فیلمفارسی را هم برعهده گرفته است.
تجربه تاریخی می گوید بعید است که کیمیایی، ملک مطیعی که هیچ حداقل نقطه ولوکمرنگی به کارنامه خویش اضافه کند. کیمیایی این روزها بیشتر از هر زمان دیگری نیاز به آن دارد که تخیل را کنار گذاشته و واقع بین باشد. او دیگر نه کارگردان زمان "گوزنها" است نه حوصله زمانی را دارد که "سرب" و "دندان مار" می ساخت.
او این روزها فیلم می سازد فقط و فقط برای اینکه ساخته باشد بدون کوچکترین توجهی به نتیجه نهایی کار و طبیعی است که نتیجه در پیش گرفتن چنین روشی، چه باشد.
