حیف از محمود کلاری، حیف از مهرداد میرکیانی و حیف از نیم دوجین بازیگر مستعد...

: بسیاری از مخاطبان روز سوم جشنواره منتظر این بودند که با اکران "مرگ ماهی" یکی از اتفاقات ویژه جشنواره سی و سوم را شاهد باشند اما افسوس که نداشتن فیلمنامه قوی و البته کپی برداری از روی دست این و آن، موجب شد که "مرگ ماهی" یکی از ضعیف ترین آثار جشنواره لقب گیرد.

به گزارش روح ا.. حجازی برای ساخت این فیلم سعی کرده بود که جمعی از بازیگران کارکشته عرصه سینما و تئاتر را کنار خود داشته باشد، ضمن اینکه فیلمبرداری کارش را هم به محمود کلاری پیشکسوت این حیطه سپرده بود تا قابهای زیبایی برایش خلق کند. دیگر عوامل تولید از چهره پرداز تا صدابردار و موزیسین و حتی تدوینگران نیز جزو چهره های باتجربه سینمای ما هستند.

اما "مرگ ماهی" نه قابهای چندان متفاوتی دارد، نه موسیقی اش به دل می نشیند، نه قدرت تدوینگرانش حس میشود و نه بازیهای متفاوتی را پیش روی مخاطبان میگذارد. دلیل اصلی تمامی این اتفاقات هم اصالت نداشتن فیملنامه کار است.

مادر+یه حبه قند+برف روی شیروانی داغ

حجازی با گرته برداری آشکار از چند فیلم مختلف سینمای ایران و از جمله "مادر"، "یه حبه قند" و البته "برف روی شیروانی داغ" کوشیده درام فیلمش را برمبنای حضور آدمهایی با شخصیتهای متفاوت درون یک لوکیشن پیش ببرد و البته که کاملا مشخص است در این مسیر بخشهایی از روایت را برپایه بداهه هایی قرار داده که سرصحنه روی داده است اما غنی نبودن ماده خام موردنیاز برای روایت یک درام پرکشش موجب شده "مرگ ماهی" بیشتر به یک دورهمی شبیه باشد تا یک درام سینمایی.

ای کاش فیلمنامه تان را برای بازنویسی در اختیار یک سناریست خبره قرار می دادید

ای کاش روح ا.. حجازی که خوشبختانه نشان داده برای تولید فیلمهایش مشکل مالی هم ندارد فیلمنامه اولیه اش را برای بازنویسی در اختیار یکی از کارکشته های این حیطه قرار میداد تا لااقل با قرارگیری یکی دو گره دراماتیک کشش فیلم بیشتر شود.

اگر به سراغ اقتباس کمدی هم می رفتید بد نبود

حتی می ‌شد با قرارگیری فیلمنامه در اختیار پیمان قاسم خانی که رفیق حجازی هم هست شرایط تبدیل آن به یک کمدی-موقعیت فراهم شود.

یعنی بجای اقتباسی تلخ که از "مادر" و "برف روی شیروانی داغ" صورت گرفته با محوریت داستان "برف روی شیروانی داغ" یک کمدی موقعیت خلق می شد. در آن صورت شاید هم مخاطبان جشنواره ارتباط بیشتری با فیلم برقرار میکردند و هم بلحاظ تجاری فیلم موفقتر می شد.