قضات در قوانین ایران از رسیدگی به برخی پرونده‌ها که ممکن است شک و شبهه‌هایی را القا کند منع شده اند. در این موارد خود قاضی یا دادرس باید از رسیدگی به پرونده خودداری کند، ولی اگر او هم به هر دلیل این کار را انجام نداد طرف مقابل می‌تواند دادرس را اصطلاحا رد کند.