وقتی رانتهای دولتی، ادبیات اقتصاددانها را تغییر میدهد
: یک اقتصاددان به طور طبیعی همواره به دنبال بیان ضعف، کاستی، اشتباهات و ارائه راهکارها در حوزه اقتصاد است. اما وقتی طرح و پروژه تحقیقاتی با رقمهای آنچنانی مطرح میشود و به دنبال آن لحن و سبک انتقادها تغییر کند، آن زمان فاتحه اقتصاد خوانده شده است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی میزان، به طور طبیعی به هر اقتصاددان متخصص و با تجربه طرحهای تحقیقاتی و پژوهشی زیادی با رقمهای آنچنانی پیشنهاد میشود؛ تا این جای کار مشکلی وجود ندارد اما معضل و مشکل اصلی زمانی هویدا میشود که ادبیات و روحیه انتقادی آن اقتصاددان یکباره بعد از برعهده گرفتن طرحهای تحقیقاتی و یا رانتهایی با رقم نجومی، تغییر کند. هر چند رویه دیگری هم این روزها در میان برخی از کارشناسان اقتصادی باب شده است. در واقع به نظر میرسد هدف از انتقاد برخی کارشناسان، گرفتن طرح و پروژه باشد.
اقتصاددانی که تا دیروز به عنوان کارشناس اقتصادی اظهارنظر و انتقاد فراوانی داشت اما با گرفتن پست و سمت دولتی و یا طرحهای نان و آبدار یکباره چرخش 180 درجهای پیدا میکند یا اظهارنظرها وی دیگر بر مبنای علم اقتصاد نیست بلکه بیشتر جنبه و سمت و سوی سیاسی پیدا میکند. چنین معضلی برای اقتصاد سم است اما متاسفانه میتوان به چنین وضعیتی را در برخی از کارشناسان اقتصادی به عینه دید.
شرافت علمی نباید به خاطر پول زیرپا گذاشته شود
در همین خصوص، یک اقتصاددان در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی گفت: کارهای زیادی پیشنهاد میشود اما نباید اجازه دهیم که شرافت علمی زیر پا گذاشته شود.
مهدی تقوی افزود: در زمان احمدینژاد بیشترین انتقادها را به دولت داشتم اما در عین حال بیشترین تحقیقات و پژوهشها را داشتم؛ هر چند هیچوقت طرح و پروژهای دولتی را دریافت نکردم.
وی ادامه داد: شغل بنده معلمی و تدریس در دانشگاه بوده و به غیر از حقوق دانشگاه، منبع درآمدی دیگری هم نداشتم.
تقوی گفت: به هر حال باید اصول و چارچوب ها در کار حفظ شود.