ناامنی، رکود و بیکاری مثلث مهاجرت در "افغانستان"

شبکه خبری الجزیره گزارش داد: بحران پناهندگی افغانستان چند دهه قدمت دارد. پس از کودتای «ثور» 1978، مردم افغانستان از کشورشان پا به فرار نهادند.

موج نخست مهاجرتها در دهه 1980 بود، زمانی که طبقه تحصیل کرده رژیم پیشین در نتیجه تهاجم شوروی از حکومت کمونیست افغانستان فراری شدند.

جنگ‌های خونین داخلی و به دنبال آن به قدرت رسیدن طالبان در سال 1990، دور دوم مهاجرت‌ها را برانگیخت و نخبگان تحصیل کرده‌ای را که در کشور مانده بودند و طبقه متوسط شهری در حال ظهور را فراری داد.

جنگ به رهبری آمریکا در افغانستان در یک دهه گذشته منجر به فرار تعداد بیشتری از مردم این کشور شده به طوری که افغانستانی‌ها دومین گروه بزرگ پناهندگان در اروپا را تشکیل می‌دهند،

 تا سال گذشته، افغانستانی‌ها با داشتن 2.6 میلیون مهاجر، نزدیک به 10 درصد کل جمعیت این کشور، بزرگترین جمعیت مهاجر جهان را تشکیل می‌دادند.

امروزه که درصد مهاجران در کل جمعیت این کشور 12 درصد برآورد شده است، پس از سوری‌ها، آن‌ها دومین گروه بزرگی هستند که به سواحل و مرزهای کشورهای اروپایی رسیده‌اند.

این گزارش می‌افزاید: کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان اعلام کرده، از ماه ژانویه تا آگوست سال جاری، بیش از 40 هزار افغانستانی در اروپا درخواست پناهندگی داده‌اند.

هرچند مصیبت‌هایی را که پناهندگان افغانستانی در جریان چندین دهه متحمل شده‌اند به سرخط رسانه‌های غربی تبدیل نشده اما بسیاری‌ به شکل بسیار ناراحت کننده‌ای فوت کرده یا دشواری‌های ناگفته‌ای را متحمل شده‌اند.

بسیاری از خانواده‌ها هنوز هم انتظار شنیدن خبری از عزیزانشان را می‌کشند که در واقع در مسیر رسیدن به یک زندگی بهتر ناپدید شده‌اند.

تنها در طول چند هفته گذشته، پلیس اتریش جان 24 نوجوان افغانستانی را نجات داد که در یک خودروی باربری کوچک، مخفی شده بودند.

یک هفته پیش نیز، جنازه‌های 71 تن دیگر در حالی یافت شد که در یک ماشین باربری مهر و موم شده بودند.

شبکه خبری الجزیره در ادامه گزارش خود، وخیم بودن اوضاع امنیتی، رکود اقتصادی و افزایش نرخ بیکاری را به عنوان عوامل اصلی مهاجرت مردم افغانستان ذکر کرد و نوشت: این شرایط موجب شده تا گروهی از خانواده‌ها دارایی‌های خود را فروخته و یا پول قرض می‌گیرند تا به قاچاقچیان انسان برای انتقالشان به اروپا پول پرداخت کنند.

این گزارش می‌افزاید: بنا به اظهارات کارمندان اداره پاسپورت افغانستان، آنها روزانه به طور میانگین 2000 پاسپورت صادر می‌کنند، آماری که با توجه به 6 ماه گذشته، 3 برابر افزایش یافته است.

نیروهای ملی امنیتی نوپای افغانستان به طور قابل توجهی عملکرد خوب داشته اند؛ اما بدون کمک نظامی بین المللی، جنگ افغانستان علیه تروریزم و تلاش‌های صلح بیهوده خواهد بود.

در انتهای این گزارش امده است: آلمان و دیگر کشورهای غربی شاید در پذیرش پناهندگان سخاوت نشان بدهند اما در صورتی که اقتصاد افغانستان از نو سامان نیابد و به طور جدی در برگرداندن امنیت دخالت نکند، فرار مغزها تلاش‌های تریلیون دلاری جهانی در احیای دوباره افغانستان و تامین ثبات در این کشور را بی فایده خواهد ساخت.

/