نصیرزاده: اخذ ضمانت بانکی قانون نابالغی است/ متأسفانه با سندسازی موافقم
هوشنگ نصیرزاده در گفت‌وگو با میزان، در مورد قوانین استفاده از مربی و بازیکنان خارجی در فوتبال ایران اظهار داشت: در آن زمان جزو هیئت رئیسه سازمان لیگ بودم و قوانینی مرتبط با این موضوع را مصوب کردیم، اما به نظر می‌رسد این قانون با مشکلاتی مواجه است. با توجه به این که باشگاه‌ها، مربیان و بازیکنان خارجی را استخدام می‌کنند و خودشان باید این بدهی‌ها را پرداخت کنند در این بین گرفتن ضمانت بانکی آن هم توسط فدراسیون فوتبال برای موضوعی که در آن سمتی ندارد تا حدودی با واقعیت منطبق نیست.
وی ادامه داد: ما باید شیوه دیگری برای این کار انتخاب کنیم. اگر باشگاهی در پرونده‌ای محکوم شود این باشگاه است که متضرر شده و پنجره نقل و انتقالاتی‌اش مصدود می‌شود و خطری متوجه فدراسیون یا سازمان برگزار کننده مسابقات نیست. به همین دلیل گرفتن ضمانت از باشگاه‌ها توسط ارگانی که با این پرونده‌ها مرتبط نیست منطقی به نظر نمی‌رسد.
*نباید قوانین را طوری وضع کنیم که برخی بتوانند بازیکن خارجی بگیرند، برخی نتوانند
این کارشناس حقوقی فوتبال، باشگاه‌ها را تا حدودی در عدم تمکین از برخی قوانین استفاده از مربی و بازیکن خارجی محق دانست و گفت: ضمانت به معنی اجازه تصرف در دارایی است به همین دلیل باشگاه‌ها به جهت این که با بازیکن و مربی خارجی قرارداد بستند و بنگاه مربوطه و وکیلش نیز خارجی است مخالف ارائه ضمانت به نهادی در داخل که هیچ نفع و ضرری در این مورد ندارد هستند. این قانون شاید دلسوزانه تصویب شد، اما در اجرا قانون بالغی نبوده و لازم است اصلاح شود تا در نیم فصل بعدی این مشکلات را نداشته باشیم.
«فدراسیون فوتبال به عنوان مصوب قانون خود درگیر پرونده سنگین بدهی مالی به ویلتموس (مربی خارجی سابق تیم ملی) است.» نصیرزاده در این مورد تصریح کرد: سال قبل فدراسیون کارش را به خوبی انجام داد و با محدودیت‌هایی که در استفاده از مربی و بازیکن خارجی انجام داد تا حدودی در کاهش بدهی‌ها موثر بود. فدراسیون یک نهاد است، اما تیم‌های فوتبال ۱۶ تیم هستند. از این رو نباید این دو را با هم مقایسه کرد.
وی ادامه داد: اصلی داریم به نام یکپارچگی مسابقات که فیفا می‌گوید شما باید همیشه یکپارچگی مسابقات را رعایت کنید. یعنی نباید قوانین را طوری وضع کنیم که برخی بتوانند بازیکن خارجی بگیرند و برخی نتوانند. از این رو ضمانت بانکی یا شرایط مشابه کاربرد چندانی ندارد. در پرونده‌های اینچنینی فرصت برای حضور در دادگاه CAS وجود دارد. وقتی رای صادر شد فرضا باشگاه پول را ندهد آیا فدراسیون فوتبال این پول را از بانک می‌گیرد و به حساب آن فرد واریز می‌کند؟
*بدون سندسازی باشگاه‌ها نمی‌توانند وارد رقابت‌های آسیایی شوند
کارشناس حقوقی فوتبال با اشاره به این که هیچ راهکاری جز مسئولیت پذیری و ثبت قرارداد‌های اصولی وجود ندارد تاکید کرد: پیشتر قانونی وجود داشت که در آن باشگاه‌ها میزان دارایی‌های خود را با امضای مدیرعامل، رئیس هیئت مدیره و اعضا به سازمان لیگ ارائه می‌دادند. به این ترتیب باشگاه اجازه داشت بودجه را مشخص و ۶۰ درصد را به خرید بازیکن اختصاص دهد. سازمان لیگ با این اطلاعات محاسبه می‌کرد که آیا واقعا ۶۰ درصد از دارایی‌ها صرف خرید بازیکن شده است. این موضوع نیز البته کار سختی است و به همین دلیل مردود است. به همین دلیل فکر می‌کنم شاید بهتر باشد بخش صدور مجوز حرفه‌ای می‌تواند تاثیرگذار‌تر باشد. چون سازمان لیگ برگزار کننده است و چه بهتر که کمیته صدور مجوز حرفه‌ای در این خصوص ورود کرده و شبهات را برطرف کند.
نصیرزاده در پاسخ به این سوال که آیا کمیته‌ای که سندسازی می‌کند (کمیته صدور مجوز حرفه‌ای) وجاهتی خواهد داشت؟ گفت: به عقیده من این سندسازی اجباری است. چون در کشور ما باشگاه‌ها درآمدزایی ندارند و از اعتبارات دولتی استفاده می‌کنند؛ پس مجبور به این کار هستیم. افرادی که انتقاد می‌کنند عمقی‌تر نگاه کنند. راه‌های درآمدزایی بسته است و فقط راه فروش بازیکن به همدیگر باقیمانده است. متاسفانه با سندسازی موافقم چرا که در غیر اینصورت باشگاه‌ها نمی‌توانند وارد رقابت‌های آسیایی شوند.
