چرا ایران از سوریه، عراق و یمن حمایت می کند؟

10:23 - 14 مرداد 1394
کد خبر: ۶۴۶۷۹
دسته بندی: سیاست
خبرگزاری میزان: دنیا بر مداری می چرخد که هر کس در پی یارگیری برای افزایش قدرت منطقه ای و بین المللی خود است. کشورهای همپیمان در دنیا بر همین اساس شکل می گیرند. تلاش این کشورها بر آن است تا بتوانند با این همپیمانی قدرتی را ایجاد کنند و سپس از این قدرت برای تأمین منافع خود بهره ببرند.
به گزارش ایجاد پیمان های منطقه ای و فرا منطقه روشن ترین نوع این همکاری هاست. حتی کشورهایی این روش را گسترش داده و از منطقه و محدوده خود خارج شده به قاره و منطقه ای دیگر وارد می شوند و اقدام به یارگیری می کنند.

این یارگیری ها همیشه بر اساس روابط دوستانه هم نبوده است. بیشتر این گونه روابط به خاطر قدرت و حوزه نفوذی است که کشور محور دارد. پیش از این برای تعریف چنین وضعیت سیاسی به اینگونه کشورها بلوک شرق و بلوک غرب گفته می شد.

اتحاد جماهیر شوروی سابق در یک جبهه و ایالات متحده آمریکا در جبهه ای دیگر برای خود بخش اعظمی از دنیا را تقسیم کرده بودند. این دو کشور علاوه بر این که از کشورهای حامی خود حمایت می کردند، استفاده های اقتصادی، سیاسی و جغرافیایی خود را هم از وجود این کشورها می بردند.

ایجاد پایگاه های نظامی در این کشورها از سوی دو بلوک شرق و غرب مهمترین خواسته و اقدامی بود که شوروی و آمریکا انجام می دادند. پس از فروپاشی شوروی سابق حوزه نفوذ این ابرقدرت به شدت کاهش یافت و آمریکا خود را یکه تاز دنیا تلقی کرد.

گرچه روسیه در دوران پوتین بسیار تلاش کرده است تا بتواند جایگاه سیاسی خود را مانند گذشته بازآفرینی کند، اما برای رسیدن به این هدف نیازمند همپیمانی با کشورهایی است که گرایش کمتر یا اصلا به آمریکا ندارند.

اما آمریکایی ها که پس از جنگ جهانی دوم توانستند خود را به دنیا تحمیل کنند، با تشکیل یک کشور جعلی در غرب آسیا به نام اسرائیل جای پای خود را در این منطقه حساس و استراتژیک محکم کردند. ایجاد چنین کشوری با این ماهیت بدون نقش آفرینی انگلیس امکان پذیر نبود.

سرزمین های فلسطین اشغال شد و مردم آن هم یا آواره شدند یا در شرایط بسیار ناهنجاری در اردوگاه ها و شهرک های فلسطینی تحت نظارت رژیم صهیونیستی استقرار یافتند.

حضور صهیونیست ها در قلب جهان اسلام علاوه بر این که در آغاز با تنش هایی همراه بود و باعث چندین جنگ و ناامنی هایی در منطقه شد که هنوز هم ادامه دارد، باعث شد تا سران کشورهای مرتجع عربی تن به ذلت پذیرش چنین کشور جعلی بدهند و خود را در دامن آمریکا رها کنند و تحت امر فرامین آمریکا درآیند. مصالحه سران این کشورها حتی اکنون به اتحاد میان آنها علیه ایران اسلامی شده است.

هم اکنون بسیاری از کشورهای غرب آسیا و حوزه خلیج فارس تحت امر آمریکا هستند و بدون اجازه او حرکتی انجام نمی دهند. وابستگی شدید این کشورها به آمریکا باعث شده است که بر اساس سیاست هایی که آمریکایی ها اعمال می کنند، دشمنی هایی هم در منطقه ایجاد شود.

پیروزی انقلاب اسلامی ایران بسیاری از معادلاتی که در منطقه و بر اساس خواست آمریکا پیگیری می شد، به هم ریخت. ایالات متحده یکی از کشورهای همپیمان و مهم و حساس خود را در منطقه از دست داد. این اتفاق شوگ بزرگی برای سیاستمداران کاخ سفید بود. آنها که حضور تمام قد ر همه عرصه های ایران داشتند، تصور نمی کردند که در ایران انقلابی اتفاق بیفتد که باعث شود یک چالش جدی و سرنوشت ساز برای او در منطقه ایجاد شود.

آمریکایی ها که از ماهیت انقلاب اسلامی با خبر شدند، توطئه ها و تلاش های خود را برای ناکام گذاشتن انقلاب اسلامی آغاز کردند و سرانجام مجبور به ایجاد جنگ علیه ایران شدند. این جنگ که در تاریخ کم سابقه است، باز هم نتوانست انقلاب اسلامی ایران را از پا بیندازد.

عراق در دوران صدام 8 سال جنگ را به ایران تحمیل کرد اما اکنون به یکی از همپیمانان جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده است. سوریه در زمان جنگ علیه ایران تنها کشور در منطقه بود که با جمهوری اسلامی ایران همراه بود و در کنار انقلاب و مردم ایران ایستاد و از آن حمایت کرد.

رئیس جمهور فقید سوریه «حافظ اسد» خود بارها چند محموله سلاح با هواپیما به ایران آورد که در نوع خود کم نظیر بود. سوریه از همان ابتدای انقلاب اسلامی از جمهوری اسلامی ایران حمایت کرد. این کشور خط مقدم جبهه مقاوت است و به همین خاطر همیشه مورد تهدید رژیم صهیونیستی، آمریکا و برخی کشورهای منطقه بوده است.

آمریکا برای جلوگیری از افزایش نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه اقدامات بسیاری را انجام داد. سیاست ایران هراسی، جنگ نیابتی، زایش تروریست های جدید علیه ایران، تحریم اقتصادی و تهدید به حمله نظامی و ... در همه اینها رژیم صهیونیستی همیشه در کنار آمریکا قرار داشته و دارد و بسیاری از توطئه هایی که علیه جمهوری اسلامی ایران تدارک می شود، از سوی این رژیم است.

حتی اتفاقاتی که در جریان فتنه 78 و 88 افتاد، آمریکا و برخی کشورهای اروپایی در آن نقش داشتند تا بتوانند با دروغ تقلب در انتخابات ریاست جمهوری 88 جمهوری اسلامی ایران را سرنگون کنند و به مانند انقلاب های رنگی در برخی کشورها از جمله حوزه بالکان که با روسیه قرابت داشتند، ایران را زیر سلطه خود ببرند.

همه این توطئه ها و دسیسه ها که کلکسیونی از اقدامات براندازانه است و شاید نمونه آن وجود نداشته باشد، تاکنون به خاطر وجود محور رهبری و تبعیت و حمایت مردم از انقلاب اسلامی خنثی شده است.

اما اکنون که مذاکرات هسته ای ایران و آمریکا پایان یافته و می رود تا نتیجه آن هم مشخص شود، آمریکایی ها و دیگر کشورهای غربی همپیمان او خواهان قطع حمایت های ایران از کشورهایی هستند که ایران از آنها حمایت می کند.

در میان کشورهایی که اکنون در منطقه به عنوان دوست می توان از آنها نام برد سوریه است که محور مقاومت و عمق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران در منطقه محسوب می شود و از همه مهمتر حزب الله لبنان است که «مانند ناو هواپيمابر ايران در شرق مديترانه مقتدرانه مستقر است»

این که جمهوری اسلامی ایران اینگونه کشورهای قدرتمندی همچون آمریکا و اتحادیه اروپا را به واکنش واداشته نشان دهنده قدرت نفوذ و تأثیر ایران در تحولات منطقه است که هر کشوری نمی تواند چنین قابلیتی داشته باشد.

برای این که کشوری بتواند تأثیر گذار در معادلات منطقه ای و بین المللی شود نیازمند چندین پارامتر است، از جمله قدرت نظامی، پول و ... ، اما انقلاب اسلامی مهمترین ویژگی که باعث شده است توجه مردم کشورهای منطقه را به خود جلب کند و الگویی برای مردم مسلمان منطقه شود، ایستادگی در برابر  زورگویی هایی است که آمریکا به عنوان ابرقدرت در منطقه و دنیا تحمیل می کند.

خیزش های اسلامی که در برخی کشورهای منطقه به وجود آمد و هنوز هم ادامه دارد، الهام گرفته از انقلاب اسلامی ایران است. آمریکایی ها و دیگر سران کشورهای مرتجع عربی منطقه برای این که تأثیر و نفود انقلاب اسلامی ایران را مهار کنند و از نفوذ این خیزش ها به دیگر کشورهای مسلمان منتطقه جلوگیری کنند در تازه ترین دسیسه خود اقدام به پرورش گروه های تروریستی کردند تا با این روش بتوانند با حضور در کشورهای انقلابی که در محور مقاومت هم قرار دارند، از گسترش نفوذ و تأثیر ایران بکاهند.

تشکیل گروه های تروریستی تکفیری مانند داعش و گسیل آنها به کشورهایی از جمله سوریه و عراق تنها هدفی که دنبال می کند، سرنگونی دولت های قانونی این کشورها و تجزیه آنها به چند اقلیم است. چنین اتفاقی باعث می شود تا در حوزه منطقه ای، جایگاه جمهوری اسلامی ایران تضعیف شود. این خواسته قلبی آمریکا و برخی کشورهای منطقه است.

عراق هم که پس از سقوط صدام به عنوان یکی از کشورهای دوست و همپیمان ایران مطرح است، در چنین وضعیتی قرار دارد. این دو کشور تاکنون با حمایت های جمهوری اسلامی ایران توانسته اند مقاومت کنند و از به هدف رسیدن دشمن جلوگیری کنند.

یمن نیز که اکنون ماه ها است از سوی آل سعود آماج حملات ارتش این رژیم و دیگر کشورهای همراه او قرار دارد، با تبعیت از انقلاب اسلامی، دولتی مردمی را ایجاد کرد که همین اتفاق باعث شد تا مورد هجوم نظامی آل سعود قرار گیرد.

همه اقدامات و توطئه هایی که در حال طراحی و تدارک در منطقه علیه ایران برای جلوگیری از گسترش ایدئولوژی جمهوری اسلامی ایران انجام می شود، با شکست روبرو خواهد شد. علاوه بر این ایران اسلامی دست از حمایت از کشورهای دوست و همپیمان خود در منطقه بر نخواهد داشت، بلکه با توجه به تحولاتی که آینده منطقه و دنیا را رقم خواهد خورد، باید به ادامه رسالت و وظیفه خود بپردازد و حتی حمایت های خود را افزایش دهد. حمایت ایران از کشورهای انقلابی و ضد آمریکایی و ضد صهیونیستی، قدرت و اقتدار جمهوری اسلامی را افزایش می دهد و باعث می شود تا ایران در عرصه های منطقه ای و بین المللی به عنوان کشور محور مطرح شود و کسی نتواند نقش ایران را در جهان نادیده بگیرد.

آیا کشورهایی همچون آمریکا که سیاست های سلطه گرانه و استثماری دارند و در مسیر باطل حرکت می کنند، دست از حمایت از رژیم صهیونیستی و سران کشورهای همپیمان خود بر می دارند؟ سیاست های جمهوری اسلامی ایران در قبال آمریکا و رژیم صهیونیستی هیچگاه تغییر نخواهد کرد بلکه شدت هم خواهد گرفت، چرا که سیاست های خصمانه و دشمنی های آمریکا و رژیم صهیونیستی با جمهوری اسلامی ایران و اسلام ناب محمدی(ص) ادامه دارد.

محمد صفری -




ناشناس
|
-
|
۱۸:۱۱ - ۱۳۹۴/۰۵/۱۴
0
0
در هر کاری باید دید نتیجه چیست . اگر نتیجه سودمند باشد خوب است .
علیرضا
|
-
|
۰۸:۳۰ - ۱۳۹۴/۰۵/۱۵
0
0
ممنون از گزارش خوبتون
مهدی
|
-
|
۱۵:۵۶ - ۱۳۹۷/۰۳/۰۶
0
0
عالی بود...
مهدی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۰:۵۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۱۶
0
0
دید وسیعی در این مورد ارائه شد که بسیار مقبول و منطقی بیان شده است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *