دهدار: انگیزه‌ای برای حضور در ورزش حرفه‌ای ندارم!

1:03 - 20 دی 1398
کد خبر: ۵۸۵۰۲۲
عضو تیم ملی وزنه‌برداری گفت: واقعأ انگیزه‌ای برای حضور در ورزش حرفه‌ای ندارم و اگر شرایط به همین منوال بخواهد ادامه پیدا کند شاید خیلی زود از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم.

رضا دهدار در گفت‌وگو با خبرنگار گروه ورزشی ، در خصوص اینکه در مسابقات وزنه‌برداری فجرکاپ شرکت می‌کند یا خیر، اظهار داشت: فعلأ توسط کادرفنی به ازدوی تیم ملی برای مسابقات بین‌المللی فجرکاپ دعوت شده‌ام و بستگی به مسئولان فدراسیون و کادرفنی دارد که آیا با حضورم در این رقابت‌ها موافقت کنند یا خیر. البته صحبت‌هایی صورت گرفته که به عنوان وزنه‌بردار رزرو در ترکیب تیم ملی حضور داشته باشم.

وی ادامه داد: چندان حضور در مسابقات فجرکاپ برایم مهم نیست، زیرا تمام هدف و تمرکز من موفقیت و کسب بهترین نتیجه در مسابقات قهرمانی آسیا است. بدون شک تمام تلاشم این است تا در اردوی تیم ملی از لحاظ آمادگی و رکوردی بهترین شرایط را پیدا کنم. اگر چنانچه با مصدومیتی مواجه نشوم در قهرمانی آسیا یک مدال خوشرنگ را مانند رقابت‌های جهانی تقدیم مردم کشورم خواهم کرد. اگر همه چیز برایم خوب پیش برود رکوردشکنی هم خواهم کرد.

ملی‌پوش وزنه‌برداری در خصوص اینکه با شرایط فعلی این رشته چه نتیجه‌ای را در توکیو کسب خواهد کرد، تصریح کرد: پیش‌بینی واقعأ سخت است، اما اگر وزنه‌بردارانی مانند کیانوش رستمی و سهراب مرادی در توکیو به روی تخته بروند احتمال اینکه در وزن ۹۶ کیلوگرم مدال کسب کنیم، خیلی زیاد است. امیدوارم ورزشکارانی که لیاقت دارند به المپیک بروند و در آنجا تلاش کنند نماینده خوبی برای وزنه‌برداری ایران باشند. من هم خیلی دوست داشتم در المپیک حضور داشته باشم، اما قسمت نیست تا چنین اتفاقی برایم رخ دهد.

دهدار با اشاره به بی‌توجهی مسئولان پس از کسب مدال جهانی به او توضیح داد: پس از کسب دو مدال جهانی توقع داشتم شرایط برای من بهتر دنبال شود. وقتی انگیزه‌ای وجود نداشته باشد انگیزه‌ها هم کم خواهد شد. مسئولان استان خوزستان آنچنان که باید برای من ارزش چندانی قائل نشده‌اند و واقعأ انگیزه‌ای برای حضور در ورزش حرفه‌ای ندارم! اگر شرایط به همین منوال بخواهد ادامه پیدا کند شاید بر خلاف میل باطنی خودم مجبور شوم خیلی زود از دنیای قهرمانی خداحافظی کنم. متاسفانه شغل مناسبی ندارم تا از طریق آن درآمدزایی کنم، زیرا به جز ورزش کردن دارای شغل دیگری نیستم. من اکنون با انسان عادی هیچ تفاوتی ندارم، زیرا حتی یک منزل مسکونی هم ندارم و مجبورم هزینه‌هایم را از پدرم بگیرم. شرایط خیلی سخت است، زیرا بیشتر جوانان به من به چشم یک الگو نگاه می‌کنند و وقتی می‌بینند من تلاش چندانی برای تمرین کردن نمی‌کنم آنها هم از حضور در این رشته صرف‌نظر می‌کنند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری خوشبختانه نگاه مثبتی به من دارند و تا جایی که شده تلاش کرده‌اند بین ورزشکاران تبعیضی قانل نشوند. اما بر عکس مسئولان ورزش کشور به خودشان زحمت نمی‌کشند تا قدر داشته‌هایشان را بدانند. امیدوارم روزی برسد که دیگر هیچ ورزشکاری از بی‌انگیزگی مسئولان گلایه‌ای نداشته باشد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *