«میراث معنوی» کشور طی 10سال گذشته آسیب‌های فراوانی دیده است
: رئیس پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور با اشاره به موانع ذهنی که سد راه بخش خصوصی در احیاء آثار ملموس تاریخی است، گفت: هر چند نمی توان آسیب های وارد شده به میراث معنوی را در 10 سال گذشته برآورد کرد، اما دلایلی دال بر وارد شدن آسیب به این آثار همچون نابودی روستاها و آشفتگی پژوهشگاه میراث فرهنگی به عنوان متولی این امر در دست است.
سید محمد بهشتی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی میزان درباره آسیب های وارد شده به میراث معنوی در طول سال های گذشته عنوان کرد: نمی توان به طور دقیق مشخص کرد که این میراث تا چه حدود آسیب دیده است، اما از چند جهت می توان حدس زد که همانند آثار تاریخی ملموس مورد بی توجهی و آسیب قرار گرفته است.
وی در ادامه افزود: حفظ مواردی که وجه غیر ملموس دارد موکول به این است که منسوخ نشده باشد. به طور قطع همواره حفاظت از آدابی یا میراثی که در جریان است، وظیفه دستگاه میراث فرهنگی است تا آیین ها، سنت ها و هر آنچه تحت عنوان میراث فرهنگی طبقه بندی می شود را فعال نگاه دارد.
رئیس پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور ادامه داد: متاسفانه در طول سال های گذشته چندان کار جدی در زمینه حفظ میراث فرهنگی انجام نشده است. زیرا انجام این کار وظیفه پژوهشگاه بوده است، اما این پژوهشگاه خود در طول هشت سال گذشته در حالت جابجایی و متلاشی شدن بود و توان حفظ خود را نداشت.
بهشتی گفت: با از بین رفتن روستاها فرهنگ آنها که بخشی از میراث معنوی این سرزمین است، از دست می رود. اگر یک آمار از وزارت کشور بگیرید، می بینید در ابتدای دولت گذشته تعداد روستاها بیانگر چه عددی بوده و امروز روستاها چه تعداد است. متاسفانه در طول سال های گذشته به دلایل مختلف روستاهای بسیاری از دست رفته است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره حضور بخش خصوصی در حفاظت از آثار تاریخی خاطرنشان کرد: فلسفه تشکیل صندوق احیا این بود که زمینه های سرمایه گذاری بخشی خصوصی را در احیا فراهم کند.اما متاسفانه زمینه های ذهنی سد راه بخش خصوصی است، صندوق احیا و توسعه وظیفه دارد این موانع را از سر راه بردارد و شرایطی را فراهم کند تا انگیزه برای سرمایه گذاران ایجاد شود. از دید بنده این امر امکان پذیر است و راه حل های آن نیز وجود دارد.
رئیس پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور در پایان به برنامه های پژوهشگاه میراث فرهنگی تا پایان سال 1393 اشاره کرد و ادامه داد: شاید تا سال 1384 تصور می کردیم پژوهشگاه به یک سری امکانات نیاز دارد اما به هیچ عنوان شرایط امروز با 10 سال گذشته قابل مقایسه نیست.
در نتیجه پژوهشگاه تا پایان سال در حال جریان انداختن فعالیت های پژوهشی است. در طول یک سال گذشته تنها صدمات ناشی از به هم ریختگی در پژوهشگاه را سامان داده ایم، هنوز بخشی از این اقدامات باقی مانده است.
بهشتی افزود: در صورتی که بخواهیم پژوهشگاه در حد استاندارد خود را نشان دهد باید به فراهم کردن هر چه سریع تر این شرایط توجه کنیم. فعالیت های پژوهشی به اندازه شرایط استاندارد قابل انتظار است، اما در حال حاضر مشکلاتی از قبیل کمبود اعتبار، مکان، تجهیزات و ... را داریم.
