کارنامه حقوق بشری استرالیا؛ رژیم بازداشت فراساحلی و مرگ بومیان در بازداشت

14:00 - 27 دی 1402
کد خبر: ۴۷۵۵۱۲۳
دسته بندی: حقوق بشر ، عمومی
کارنامه حقوق بشری استرالیا؛ رژیم بازداشت فراساحلی و مرگ بومیان در بازداشت
گزارشی جدید از سوی دیده‌بان حقوق بشر، به شدت از رژیم بازداشت فراساحلی استرالیا و مرگ بومیان در بازداشتگاه‌های پلیس این کشور انتقاد کرده است.

خبرگزاری میزان - جدیدترین گزارش سالانه دیده‌بان حقوق بشر نشان می‌دهد که شهرت استرالیا در زمینه حقوق بشر سال گذشته در صحنه جهانی به شدت آسیب دیده است.

دولت استرالیا در کمتر از ۳ ماه پس از خروج آخرین بازداشت شدگان، پناهجویان را به مرکز بازداشت مهاجرت دریایی در نائورو بازگرداند.

با وجود ادعای استرالیا در معرفی خود به عنوان «دموکراسی پر جنب‌وجوش» که بیشتر از حقوق مدنی و سیاسی شهروندان خود محافظت می‌کند، دیده‌بان حقوق بشر انتقادات شدیدی را علیه رژیم بازداشت دریایی «غیرانسانی» این کشور طی یک دهه وارد کرده است.

دانیلا گاوشون، کارگردان استرالیایی، این سیاست را برای کشورش «شرمآور» توصیف کرد.

گاردین در اکتبر سال گذشته گزارش داد که دولت استرالیا بدون سر و صدا گروهی از پناهجویان را تنها چند ماه پس از خروج آخرین زندانیان شناخته شده به مجمع‌الجزایر میکرونزی فرستاد.

گاوشون گفت: استرالیا این بدنامی بین‌المللی را به دلیل سوءاستفاده از پناهجویان به دست آورده است که کشور‌هایی مانند انگلیس به دنبال تقلید از آن هستند.

وی افزود: ما دیدیم که کشور‌های دیگر به دنبال تقلید از آن هستند؛ شرم‌آور است که این شیوه از سوی استرالیا به کشور‌های دیگر صادر شود و یا استرالیا به دلیل آن معروف شود.

حزب حاکم کارگر و مخالفان استرالیا، حمایت دو حزبی از بازداشت خارج از کشور را دارند و هر دو طرف مدعی هستند که این یک عامل بازدارنده در برابر عملیات قاچاق انسان است.

استرالیا یکی از امضاکنندگان کنوانسیون پناهندگان است که کشور‌ها را موظف می‌کند از پناهجویان محافظت کنند؛ بازداشت در هر شرایطی باید به عنوان آخرین راه حل استفاده شود، نه به عنوان یک عامل بازدارنده.

مرگ ۱۹ بومی استرالیایی در زندان طی سال ۲۰۲۳

در جای دیگر، این گزارش به مسائل جاری در مورد میزان زندانی شدن بومیان و همه‌پرسی ناموفق برای ایجاد صدای بومیان در پارلمان استرالیا اشاره کرد.

در طول سال ۲۰۲۳، ۱۹ مورد مرگ بومیان در بازداشت به وقوع پیوست و بومیان و ساکنان جزیره تنگه تورس، یک‌سوم جمعیت زندانیان بزرگسال را تشکیل می‌دادند، علیرغم اینکه تنها ۳ درصد از جمعیت استرالیا هستند.

دیده‌بان حقوق بشر اشاره می‌کند که استرالیا کشوری بدون قانون ملی حقوق بشر یا منشور قانون اساسی است.

یک تحقیق پارلمانی در حال انجام است که آیا استرالیا باید چارچوب حقوق بشر را تصویب کند و قرار است در ماه مارس آینده نتایج آن گزارش شود.

گاوشون گفت که او همچنین مایل است ببیند استرالیا موضع محکم‌تری در مورد مطرح کردن مسائل حقوق بشر در میان شرکای تجاری اتخاذ می‌کند یا خیر.

او گفت که مهم است حقوق بشر در مرکز هرگونه روابط با کشور‌های خارجی باقی بماند، برخلاف «دیپلماسی معاملاتی»؛ جایی که تجارت و امنیت بالاتر از نقض بالقوه حقوق بشر قرار می‌گیرد.

گاوشون گفت: استرالیا باید مدافع قوی حقوق بشر باشد و به‌طور مستمر برای بهبود سابقه خود تلاش و همسایگان خود را تشویق و ترغیب کند که همین کار را انجام دهند.

گاردین در یک گزارش قبلی خود به نقل از دیده‌بان حقوق بشر گزارش داده که رژیم بازداشت فراساحلی استرالیا غیرانسانی است.

پیش از این نیز فیلیپو گراندی، کمیسر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان از رویکرد استرالیا در قبال پناهجویان انتقاد کرده بود.

وی ضمن محکوم کردن رژیم بازداشت فراساحلی و سیاست متوقف کردن قایق‌های پناهجویان از سوی استرالیا تاکید کرد: رژیم بازداشت فراساحلی پناهجویان در استرالیا که انگلیس هم از آن تقلید کرده، ناراحت کننده است.

به گفته وی در حال حاضر حدود ۸۸ پناهجو در اردوگاه‌های پناهجویی استرالیا و حدود ۴۰ پناهجو در نائورو نگهداری می‌شوند؛ بازداشت و پردازش فراساحلی همه پناهجویانی که با قایق به استرالیا می‌رسند، همچنان سیاست دولت استرالیاست.

انتهای پیام/



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *