جنگ غزه و نقض قانون اول هالیوود

9:48 - 08 شهريور 1393
کد خبر: ۴۶۵۱
دسته بندی: فرهنگی ، عمومی
خبرگزاری میزان:نشریه سینمایی هالیوود ریپورتر در گزارشی به طور آشکار می نویسد: قانون یک هالیوود: درباره هر چیز سیاسی می توانید صحبت کنید...مگر غزه.

جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و قتل و عام کودکان این سرزمین چیزی نیست که کسی بتواند در برابر آن سکوت کند، آنچنانکه در میان هنرمندان جهان نیز بازتاب گسترده ای داشته است.

تحریم جشنواره فیلم اورشلیم توسط جمعی از فیلمسازان اسرائیلی یکی از اولین واکنش هایی بود که در جامعه جهانی هنرمندان صورت گرفت.

این چند فیملساز با اشاره به این مطلب که فضایی که کودکان و مردم بی گناه غزه به خاک و خون کشیده می شوند شایسته نیست که ده ای بنشینند و درباره فیلم و فیلمسازی سخنرانی کنند.

آنها ضمن ترک جشنواره اورشلیم متذکر شدند که از این پس دوربین هایشان را به سمت مردم بی دفاع غزه خواهند چرخاند.

در این میان «اسپایک جونز»، کارگردان آمریکایی دعوت شده به جشنواره اورشلیم نیز در نامه ای بی برگزارکنندگان جشنواره اعلام کرد او نمی تواند چشم بر این همه جنایت ببندد و در چنین شراطی بنشیند و درباره فیلم و فیلمسازی سخن بگوید.

هزاران کیلومتر آنطرف تر در هالیوود، اگرچه گاهی ندایی در دفاع ز حقانیت مردم مظلوم فلسطین بر می امد ولی تمامی رسانه ها بر این عقیده بودند که هالیوودی هایی که همواره دم از حقوق بشر می زدند و همواره نمایندگانشان به عنوان سفیر صلح جهان را می پیمودند اکنون مهر سکوت بر لب زده اند ولی واقعا چرا؟ دلیل چنین سکوت آزار دهنده ای چیست؟

شاید بسیاری از این رسانه ها جواب این سوال را می انستند ولی وانمود به ندانستن می کردند.

این فضای ابهام آلود وجود داشت تا آنکه چیزی مبنی ر اعتراض گسترده جمعی از بازیگران اسپانیایی به جنایات رژیم صهیونیستی در رسانه های غرب و شرق منتشر شد ولی آنچه جنجال آفرید حضور دو بازیگر مشهور هالیوود؛«پنه لوپه کروز» و «خاویر باردم» در میان این بازیگران بود.

این دو بازیگر از همان ابتدا مورد سرزنش برخی از همکاران خود در هالیوود قرار گرفتند. از جمله آنها، «جان ویت»، طرفدار دیرینه اسرائیل در هالیوود و پدر «آنجلینا جولی»، کسی که به عنوان سفیر صلح از افغانستان به اردن و از آنجا به سوریه و دارفور سفر می کند تا ناجی حقوق بشر باشد، کسی که در قضایای غزه سکورت پیشه کرده است.

« جان ویت» در بیانیه ای ضمن سرزنش این زوج هنری برنده اسکار، آنها را به ضد یهود بودن متهم می کند و از آنها می خواهد تا از مردم اسرائیل به خاطر آنکه قلب هایشان را جریحه دار کرده اند، عذرخواهی کند.

البته ماجرا به همین جا ختم نمی شود و تنها چند روز بعد رسانه ها می نویسند: اسامی «پنه لوپه کروز» و «خاویر باردم» در لیست سیاه هالیوود قرار گرفت.

دو بازیگری که پیش از آن به خاطر استعدادشان در بازیگری برنده جوایز بسیاری از جمله اسکار شده بودند.

به فاصله چند روز بعد نشریه سینمایی هالیوود ریپورتر در گزارشی به طور آشکار می نویسد: قانون یک هالیوود: درباره هر چیز سیاسی می توانید صحبت کنید...مگر غزه.

این گزارش تلویحا هشداری بود برای آن دسته از بازیگرانی که تحمل این بی عدالتی را نداشتند.

هالیوود ریپورتر در این گزارش متذکر شد که آن دسته از شخصیت های هالیوودی که در طرفداری از غزه سخن بگویند باید منتظر عواقب سختی باشند.

به دنبال این گزارش؛ روزنامه آمریکایی، (آمریکن فری پرس)، که یکی از منتقدان سیاست های خارجی دولت آمریکا و جنایات رژیم صهیونیستی است گزارشی تحت این عنوان منتشر کرد: یهودیانی که هالیوود را می گردانند به ستاره های هالیوود گفته اند اگر می خواهید کارتان را از دست ندهید بهتر است که درباره غزه صحبت نکنید.

نویسنده این گزارش در ادامه متذکر می شود که اکنون در هالیوود کار به جایی رسیده ک حتی بر زبان آوردن حرف P که مخفف کلمه PALESTINE می تواند ادامه کار شما را با یک مشکل جدی روبرو بکند.

در شرایطی که آزادی بیان یکی از شعارهای پررنگ هالیوود است این اولین باری است که تا این حد آشکارا یک مسئله را به عنوان یک تابو در این صنعت تجاری مطرح می شود.

همزمان با گزارش آمریکن فری پرس، نشریه سینمایی هالیوود ریپورتر و جمعی دیگر از رسانه های غربی خبر از انتشار بیانیه ای در حمایت از اسرائیل و علیه حماس و مردم غزه دادند.

در این بیانیه که به امضای قریب به 200 نفر از چهره های شاخص هالیوود از جمله «سیلوستر استالونه» و «آرنولد شواتزینگر» رسیده بود حتی اشاره ای به قتل و عام صدها کودک فلسطینی نشده بود و تنها بر این مسئله تاکید شده بود که باید جلوی گروه حماس را گرفت و اجازه پرتاب راکت به سوی اسرائیل را به آن نداد.

چنین اظهارنظرهای خالی از هرگونه منطق و احساسی در هالیوود بی سابقه نیست ، آنچنان که «وودی آلن»، کارگردان نیویورکی چند هفته پیش در واکنش به درگیرهای اخیر گفت: یهودیان زخم خورده و دل شکسته از جنگ جهانی دوم به دنبال سرزمینی برای خود می گشتند ولی اعراب به جای همدردی با آنها، آنان را از خود راندند.

او در ادامه می افزاید: اگر فلسطینی ها از ابتدا سرزمین هایشان را به یهودیان داده بودند اینهمه جنگ و خونریزی صور نمی گرفت.


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *