درس جنگ پایان ناپذیر در عراق برای آمریکا؛ مردم عراق حضور آمریکایی‎ها را در این کشور برنمی‎تابند

به گزارش گروه بین الملل ، پایگاه نشنال اینترست در یادداشتی با موضوع حمله آمریکا به عراق و تداوم حضور نیرو‌هایی آمریکایی در این کشور می‎نویسد: واشنگتن باید خواست مردم عراق را بشنود و بغداد را ترک کند.

در این گزارش آمده است: بصره عراق با رودخانه‌های متعدد در حاشیه خلیج فارس، زمانی وِنیز مشرق زمین بود. این شهر در سپتامبر سال جاری شاهد ناآرامی‌ها و خشونت‌هایی بود که طی آن بیش از ۱۲ نفر پیش از برقراری مجدد امنیت در این شهر طی دو روز، جان خود را از دست دادند.

 

 

این ناآرامی‌ها دلایل متعددی دارد؛ استان بصره ۷۰ درصد منابع نفتی عراق را در خود جای داده است، اما ۵۰ درصد مردم این شهر در فقر مطلق زندگی می‌کنند. نرخ بیکاری بالاست. فساد در دولت محلی شایع است. نیاز‌های اساسی مانند آب شیرین و به ویژه برق در گرمای بالای تابستان تامین نمی‌شود.

 

در این رابطه: قتل عام بی پایان آمریکا در افغانستان؛ طرحی که در عراق هم تکرار شد

این ناآرامی‌ها که با خشونت‌های زیاد همراه بود سبب آتش گرفتن ساختمان‌های بسیاری از جمله ساختمان‌ها و نهاد‌های دولتی شد. ساختمان دیپلماتیک آمریکا در فرودگاه بصره هدف حمله موشکی قرار گرفت، اما در نهایت آسیبی ندید. وال استریت ژورنال برخلاف بیانیه کاخ سفید که مانند همیشه انگشت اتهام را به سوی ایران نشانه رفته بود نوشت که ناآرامی‌ها در بصره نشان می‌دهد که مردم از دخالت آمریکا در امور داخلی خود قدردانی نمی‌کنند.

این گزارش می‎افزاید: ناآرامی‌ها در بصره قطعا بازتابی از شرایط نامساعد زندگی مردم محلی است، اما باید از آن درس گرفت. این خشونت‌ها نتیجه تلاش ۱۵ ساله آمریکا برای مداخله، اشغال و به اصطلاح بازسازی عراق است. نتیجه میلیون‌ها دلار وام و هزینه و ده‌ها هزار کشته عراقی و آمریکایی است.

 

ناآرامی‌ها در بصره تنها یک لحظه از آشفتگی‌های ناشی از حمله آمریکا به عراق است که این کشور را بیش از پیش با خطرات امنیتی و رنج‌های انسانی مواجه ساخته است. آمریکا از این منظر متهم به مداخله نظامی و ساختن ملتی تصنعی در سرزمینی است که به دلیل فاصله بسیار زیاد جغرافیایی، امنیت، رفاه و زندگی آمریکا را تهدید نمی‌کند.

حضور آمریکا در بصره و به طور کلی در عراق در سال‌های اخیر با مستندات بسیاری مبین ناکامی واشنگتن برای دست یافتن به اهداف استراتژیک مهم و پایدار علیرغم جدی ترین تلاش‌های کاخ سفید بوده است. اندرو باشویچ مورخ نظامی آمریکایی می گوید: "برخی استدلال می‎کنند که آمریکا، با تلاش سخت تر، میلیاردها دلار سرمایه بیشتر و ارسال تجهیزات نظامی پیشرفته تر، در پانزده سال آینده نتیجه مطلوب تری به دست خواهد آمد. اما تا زمانی که اشتباهات متناوب و مستمر گذشته متوقف نشود، شرایط تغییر نخواهد کرد و هیچ چیز برای آمریکا در عراق قابل دستیابی نخواهد بود که بتوان از آن با عنوان پیروزی نظامی یاد کرد."

نویسنده در ادامه با اشاره به ناآرامی‌های بصره، این قبیل رویداد‌ها را دلیل و انگیزه بسیار مهمی برای آمریکا در راستای تغییر سیاست خارجی واشنگتن در عراق می‌داند و تاکید می‌کند که این کشور باید بر دفاع از منافع حیاتی خود تمرکز کند.

 

در این رابطه: گزارش استراتژیک کالچر درباره افول هژمونی آمریکا

 

وی افزود: این رویکرد احتمالا در واشنگتن چندان شناخته شده و آشنا نیست، اما منعکس کننده خواست اغلب مردم آمریکا است. در واقع به استناد یادداشت بری پوزن نویسنده برجسته آمریکایی در حوزه سیاست بین الملل در پولیتیکو، تا حد زیادی می‌توان دیدگاه مردم آمریکا را مشاهده کرد که مانند زمان انتخاب اوباما به عنوان ریاست جمهوری، خواهان خروج آمریکا از عراق هستند. آن‌ها زمانی که ترامپ هم به ریاست جمهوری رسید همین خواسته را داشتند؛ در واقع رد و تقبیح جنگ عراق، کلید پیروزی هر دوی آنان در کارزار انتخابات ریاست جمهوری بود. پوزن با اشاره به دیدگاه مخالفین جنگ عراق، در ادامه این سوال را مطرح می‌کند که چرا آمریکا با نابود کردن دموکراسی در کشور خودش به فکر دموکراتیک کردن یک کشور جنگ‎زده خارجی است؟

 

در بخش پایانی این یادداشت آمده است: مردم آمریکا حق دارند خواهان اتخاذ سیاست خارجی بسیار محافظه کارانه و واقع گرایانه باشند، زیرا این نوع سیاست به جای حمایت از آمریکایی ها، ثروت و خون آنان را صرف تغییر دیگر جوامع نکرده و راه حل مداخله نظامی خارجی برای مشکلات سیاسی داخلی سایر کشور‌ها ارائه نمی‌دهد. ضمن این که به بی ثبات کردن خاورمیانه نمی‌انجامد و چالش‌های دشوار برای مرم سایر کشور‌ها نمی‌آفریند. شاید دشواری‌های زندگی مردم عراق با خروج نظامیان آمریکایی کم نشود، اما قطعا با حضور‌ آنان نیز از این مشکلات کاسته نخواهد شد. اکنون زمان آنان برای ترسیم دوره جدید در عراق سر آمده است.