رشادت‌های شهدای مدافع حرم در کلام نمی‌گنجد

مصیب معصومیان نویسنده انقلابی کشور در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگی ، درخصوص نگارش آثاری درباره شهدای مدافع حرم گفت: به تصویر کشیدن رشادت‌های شهدای مدافعان حرم زمان می‌خواهد. به هیچ وجه نمی‌توان ابعاد وسیع این بزرگواران در یک یا چند کتاب به تصویر کشید، زیرا کاری که این بزرگان انجام دادند بزرگتر از واژه‌ها و کلمات است.

وی در همین راستا ادامه داد: مسیری که شهدای مدافع حرم آغاز کرده‌اند تمامی ندارد. ما هم سعی می‌کنیم در این مسیر قدم برداریم. البته من و امثال من معتقدیم که در این مسیر بزرگ تنها تکلیف‌مان را انجام خواهیم داد.

نویسنده کتاب "از ام الرصاص تا خان‌طومان" دفاع از حرم را ادامه راه سربازان "دفاع مقدس" خواند و اذعان کرد: دفاع مقدس و دفاع از حرم پیوندی ناگسستنی دارد. این پیوندی است که اسلام سر لوحه آن است. من در دوران دفاع مقدس هم حاضر بودم و پس از اتفاقات منطقه به خودم می‌گفتم آیا این جوانان می‌توانند علیه تکفیری‌ها بجنگند که وقتی از نزدیک آن‌ها را دیدم فهمیدم این‌ها جوانانی هستند که نگاه بلند و اراده قوی دارند.

وی تجربه همراهی با چندین شهید مدافع حرم را اینگونه توصیف کرد: نگاه این جوانان در سوریه بسیار عجیب بود. با تنی چند از این شهدا هم سنگر بودم و هر لحظه از بزرگی آن‌ها شگفت زده می‌شدم. این عزیزان اکثرا می‌دانستند که شهید می‌شوند، اما با عشق در این راه پا گذاشته بودند. شهدای مدافع حرم مردانه علیه دشمنان ایستادند و من افتخار می‌کردم که با این بزرگان هم اتاق شده بودم.

این نویسنده انقلابی حرکت شهدای مدافع حرم را حرکتی انقلابی خواند و ادامه داد: در زمانه‌ای که اکثراً به داشتن مال و آینده چشم می‌دوزند، اما شهدای مدافع حرم از همه چیز دل بریدند و به سوریه رفتند و شعارشان هم این بود که ما در اینجا روبروی دشمن می‌ایستیم تا مردم ایران عزت‌مندانه زندگی کنند.

وی درباره نگارش کتاب "خاطرات شهید محمود رادمهر" افزود: این شهید بزرگوار در جنگ سی و سه روزه لبنان تاثیر عمده‌ای داشت و دارای درجات و شخصیت والایی بود که در لبنان برای اکثر مردم آشناست.

نویسنده کتاب "از حاج ابراهیم تا خانطومان" در همین راستا افزود: محمود رادمهر حضور خود در لبنان و آموزش به سربازان لبنانی را تقدیر و قسمت خود می‌خواند و حتی آخر هفته‌ها که کاری نداشت به شهر رفته و در بنایی و ساختمان سازی به خیلی از خانواده‌های لبنانی کمک کرده و برای این کار هزینه‌ای بسیار کم دریافت می‌کرد و می‌گفت: این هزینه برای من برکت دارد.

وی ادامه داد: در بحث خانطومان، جوانی با سن و سال محمود رادمهر کاری کرد کارستان. وی به تنهایی هدایت ویژه‌ای در آن برهه زمانی انجام داد. اعتقاد داشت باید تا آخرین قطره خون روبروی تکفیری‌ها ایستاد. به همین دلیل پس از آنکه دشمن به خانطومان حمله کرد نتوانست پیشروی کند.

هاشمی با اشاره به ارادت قلبی شهدای مدافع حرم به ائمه اطهار (ع) اظهار کرد: رادمهر ارادت خاصی به امیرالمومنین حضرت علی بن ابی طالب (ع) داشت و در همان زمان بعد از پیروزی در خانطومان به اکثر لشکریان گفت که بر خاکریز‌ها اذان بگویند و تاکید کرد که عبارت اشهد ان علی ان، ولی الله را با صدای بلند بخوانند. محمود یکی از آن دسته شهدایی است که سخت بتوان نمونه دیگری را در قامت وی پیدا کرد. اکثر اهالی مازندران اعتقاد دارند که شخصیت و اعمال شهید محمود رادمهر به یادآورنده کار‌های شهید باقری بود.

وی با اشاره به مهربانی شهید محمود رادمهر اضافه کرد: یکی از اتفاقات عجیبی که درباره شخصیت شهید رادمهر وجود دارد عطوفت و مهربانی وی بود. با وجود اینکه سال‌ها در برابر تروریست‌های تکفیری مبارزه می‌کرد، اما از قلب رئوفی برخوردار بود.

وی  اذعان کرد: شب هنگام وقتی محمود رادمهر به همراه چند تن از همراهان به سمت قرارگاه می‌رفتند آهویی سر راه ماشین سبز می‌شود. دیگر دوستان می‌خواهند آهو را برای گوشتش بکشند، اما محمود با تمام قدرت نمی‌گذارد این اتفاق بیفتد. محمود می‌گوید که این آهو قرار نیست شام شب ما شود وقتی که ما خوراک تعیین شده خودمان را داریم. این آهو حیوان بسیار زیبایی است که بدون شک بچه دارد و گناه است که وی را بی دلیل بکشیم.

معصومیان خاطرنشان کرد: من در این کتاب سعی کردم بخش‌هایی از رشادت‌های محمود رادمهر را به تصویر بکشم. شهیدی که هیچگاه مسئولیت اداری قبول نمی‌کرد، زیرا اعتقاد داشت این مسئولیت‌ها دست و پای وی را برای خدمت می‌بندد.