سرکردگان کودتای نقاب، آدمهای فاسد و بیمغزی بودند
به گزارش خبرنگار گروه سیاسی ، امیر سرتیپ خلبان «فرجالله براتپور» معاون عملیات پایگاه هوایی نوژه در سال ۱۳۵۹ در نشست بررسی تخصصی زوایای مختلف کودتای نظامی نقاب با سرواژه «نجات قیام ایران بزرگ» که صبح امروز (سهشنبه) در ستاد فرماندهی نهاجا برگزار شد، اظهار کرد: من از دو روز قبل از کودتا، مرخصی گرفته بودم و به کرمانشاه رفته بودم و تا ظهر روز کودتا هم هیچ خبری از اتفاقاتی که افتادهبود نداشتم.
وی افزود: ظهر روز کودتا، امیر گلچین فرمانده پایگاه همدان با من تماس گرفت و گفت فورا به منزل من بیا. آن زمان اغلب منازل فرماندهان نیرو در پایگاههای محل خدمتشان بود. من یک ماشین بیوک داشتم. همسرم که نگران شده بود گفت من هم با تو میآیم. به او گفتم نیا، هر آن احتمال حمله نظامی عراق وجود دارد.
امیر براتپور ادامه داد: هنگامی که به ورودی پایگاه رسیدم، دیدم دژبان به شدت از من پرسوجو میکند که کیستی و چه سمتی داری و با چه کسی کار داری؟ حسابی شک کرده بودم که چه اتفاقی افتاده؛ اصلا احتمال کودتا را نمیدادم. همانجا کمکم از حرفهایی که ردوبدل میشد، متوجه ماجرا شدم. دقایقی گذشت تا به منزل امیر گلچین در پایگاه رسیدم. او از من مشورت خواست که چه باید بکند غافل از اینکه من از همه جا بی خبر بودم. اول باورش نمیشد که بیخبر خستم. گفت: یعنی هیچ چیزی تا حالا نشنیدی؟ گفتم نه. گفت: از دیروز تا حالا اینجا درگیری و تیراندازی بوده، چطور خبر نداری؟ خلاصه ماجرا را برایم شرح داد.
وی افزود: یکی از مسائلی که باعث شد تعدادی از خلبانان به کودتا بپوندند اقدامات و سخنان تحریکآمیزی بود که فردی مُلَبَس با نام «حاج آقا رضوان» انجام میداد که خوشبختانه بعدا خلع لباس شد.
امیر براتپور با بیان اینکه سرلشکر مهدیون و آیت محققی به عنوان دو نفر از سرکردگان کودتای نقاب، واقعا آدمهای فاسد و بیمغزی بودند، عنوان کرد: آنها این را درک نکرده بودند که ۹۸ درصد مردم به نظام جمهوری اسلامی آری گفتهاند و به هیچ وجه مردم با آنها همراه نمیشوند. آنها اگر حتی در این کودتا موفق هم میشدند و چند جا را هم بمباران میکردند، دیگر جای فرود آمدن نداشتند و مردم پایگاه کودتاکنندگان را بر سر آنها خراب میکردند.
وی با بیان اینکه طراحان کودتای نقاب مقصران اصلی کودتا بودند، گفت: اعتقاد دارم بسیاری از خلبانانی که همراه کودتا شدند، خلبانان خوبی بودند که متاسفانه فریب خوردهبودند. من برخی از آنها را کامل میشناختم. مثلا ابوالفضل مهدیار که چند وقت زندانی بود و بعد از مدتی آزاد شد، نقش حساس و تعیینکنندهای در دفاع مقدس داشت و پس از پایان عملیات پایگاه امالقصر عراق در دوم آبان ۱۳۵۹ هم به شهادت رسید.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود با بیان اینکه بنیصدر و دولت او در آن زمان به هشدارهای نیروهای مسلح در خصوص تحرکات عراق در لب مرزها کاملا بیاعتنا بودند، اظهار کرد: حتی زمانیکه بمباران عراق آغاز شد، باز هم عدهای در ابتدا گمان کردند که کودتا شده و پای بیگانگان در میان نیست.
امیر براتپور با بیان اینکه مرزهای ما در ابتدای انقلاب در بسیاری از جاها خالی بود و نیرویی برای حراست و حفاظت از بسیاری از مرزها وجود نداشت، گفت: اگر نیروی هوایی و خلبانان مجرب و آموزش دیده آن نبودند، با قاطعیت میگویم که عراق حداقل میتوانست کل استان خوزستان را اشغال کند.
این خلبان بازنشسته نیروی هوایی ادامه داد: نیروی هوایی در ۲۹ آبان ۵۸ و پس از تسخیر لانه حاسوسی، یکسری بررسیهای عملیاتی و عکسبرداریهای هوایی از مناطق مرزی با عراق را به ارتش ارائه داد و حتی شهید فلاحی هم دستور تقویت آمادگیها در مناطق مرزی را صادر کرد. ارتش دایم اطلاعات را به مسئولان دولت ارائه میداد، اما مسئولان دولتی این اطلاعات را قبول نداشتند.
وی در همین رابطه گفت: آن زمان استاندار وقت خوزستان به ما ارتشیها میگفت «شماها که این حرفها را میزنید و مدام از تحرکات نیروهای عراقی در لب مرزها میگویید، ضدانقلاب هستید و میخواهید روحیه مردم را تضعیف کنید!».
امیر براتپور در پایان گفت: آثار سوء حادثه طبس و کودتای نوژه، مدتها بر نیروی هوایی تاثیر منفی داشت.