شکست ایده‌ای موفق با اجرایی ضعیف/نمایش کوروش اثری که مخاطب را دلزده می‌کند
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی ، نمایش "کوروش" به کارگردانی "پری صابری" این روزها در تالار وحدت تهران روی صحنه می رود. این نمایش با وجود حضور عوامل و بازیگران پرشمار نتوانسته صندلی های پر تعداد تالار وحدت را پر کند.
نمایش "کوروش" از آن دست آثاری است که در ذهن هر کارگردانی گه گاه جرقه می زند اما چه عاملی باعث شده تا پری صابری به سمت این اثر برود. اثری که با توجه به حجم سنگین تولید باید بتواند مخاطب خوبی را به سالن ها بکشاند.
فارغ از نبود چهره های مطرح و بفروش تئاتری در نمایش کوروش دلایل دیگری نیز وجود دارند که بتوان به خاطر آنها کوروش را نمایشی ناموفق در جذب حداکثری مخاطب دانست. دلایلی که شاید جز به جز دیده نشوند اما وقتی در قالب یک کل قرار می گیرند به شکست یک اثر نمایشی منجر می شوند.
نمایش کوروش از دیدگاه جزئی در بخش های مختلف از توانایی های ویژه ای برخوردار است. بازیگران کار خودشان را به درستی انجام داده، طراحی صحنه نسبتاً موفق بوده و در خدمت اثر قدم بر می دارد و موسیقی رویدادی مثبت ایجاد می کند اما با وجود این جزئیات موفق دلیل شکست کوروش چیست؟.
در این بخش به وظیفه کارگردان در یک اثر نمایشی برخورد می کنیم. کارگردانی تئاتر فراتر از چیدمان و بازی گرفتن از بازیگران بوده و فارغ از تحلیل متن نوعی مدیریت هنری می طلبد.شاید نقطه ضعف اصلی نمایش کوروش در همین کلمه باشد.
نبود یک کلیت موفق در نمایش کوروش به خوبی دیده می شود. هر بخش کار خود را انجام می دهد اما تمامی عوامل در کنار هم هماهنگ نیستند. موسیقی، بازیگران و طراحی صحنه فاقد هارمونی منسجم بوده و به یک شلختگی درونی منجر می شوند.
پری صابری شاید جزو معدود کارگردانان تئاتری است که به سراغ پروژه کوروش رفته اما متاسفانه این ایده را خراب کرده است. این شکست در موفقیت نمایش کوروش بکر بودن این اتفاق را از بین برده و خاطره بدی از این نمایش در ذهن ها می گذارد.
مشکل بزرگ دیگری که نمایش کوروش با آن دست و پنجه نرم می کند نبود اتفاق دراماتیک در اثر است. نمایش بیشتر روایت می شود و با یک کتاب فرق آنچنانی ندارد. رویداد نمایشی و دراماتیک در نمایش کوروش دیده نمی شود و همین عاملی است تا مخاطب از ده دقیقه ابتدایی دنبال کردن اثر را کنار بگذارد.
نبود اتفاق و یا رویداد دراماتیک در نمایش کوروش باعث شده تا نه بازیگران و نه سایر عوامل رویکردی نمایشی نداشته باشند. آنها در خدمت متن و صحنه هستند ولی خود اثر در خدمت تئاتر نیست. نمایش کوروش تجمع چندین ایده خام و نپخته است که جز کرختی برای مخاطبی که باید ساعت ها در سالن بماند ایجاد نمی کند.
