رؤسای قوه قضائیه وکیل آنلاین مجله حقوقی

مراسم سیزدهم نوروز در "افغانستان"

16:05 - 14 فروردين 1397
کد خبر: ۴۰۸۸۲۶
مردم افغانستان، بویژه در شهرهای کابل، هرات و مزارشریف، از ساعت نخست بامداد امروز (دوشنبه) سیزدهم نوروز خانه های خود را ترک کرده دسته دسته به دامان طبعیت پناه بردند و باور دارند با این کار بدی ها را در دامان طبیعت رها می کنند.

به گزارش گروه بین‌الملل ، در این روز مردم کابل پایتخت در تفریحگاهای «سد قرغه»،شهرستان «پغمان» و دامنه کوه «قورغ» در غرب کابل می روند و با خانواده های خود روز سیزدهم را در دامنه های کوه و دیگر تفریحگاه ها سپری می کنند.

در این روز زنان ضمن پختن غذا موسیقی می شنوند و داستان تعریف می کنند و جوانان نیز به توپ بازی، نشان زدن با سنگ و کوهنوردی می پردازند.

در استان بلخ در شمال افغانستان، که به باور مردم این کشور زادگاه اصلی نوروز است، مردم به دشت «شادیان» که دامنه آن با شقایق سرخ فرش شده است، می ‌روند.

اگر چه مراسم سیزده نوروز در افغانستان زیاد رایج نیست و دهه های گذشته نیز به دلیل جنگ ها و ویرانی ها در این کشور به فراموشی سپرده شده بود، اما در یک دهه اخیر بار دیگر این فرهنگ زنده شده و با همکاری مهاجران افغان که از ایران برگشته اند این فرهنگ دوباره رونق گرفته است.

در تمدن ایرانی به دلیل اینکه عدد «13» نحس شمرده می شود و باور بر این است که نباید امروز را در منازل خود باقی ماند و باید نحسی و بدی این روز را در دامن طبیعت رها کرد، مردم در منازل خود باقی نمی مانند.

استان هرات در غرب افغانستان به دلیل همسایگی با جمهوری اسلامی ایران روز سیزدهم را با شکوه بیشتر برگزار می کنند اما بر علاوه آن هراتی ها رسم اولین چهارشنبه بعد از نوروز نیز دارند که به گفته برخی از کارشناسان مسائل نوروز ویژه مردم هرات می باشد.

احمد ضیا رفعت استاد دانشگاه کابل و کارشناس مسائل فرهنگی افغانستان که خود نیز اهل استان «هرات» است، به یاد دارد که مردم این کشور، بویژه زنان، اولین روز چهارشنبه پس از آغاز سال نو را جشن ویژه می گیرند.
رفعت می گوید که این روز برای هراتی ها بویژه زنان از اهمیت زیادی برخوردار است و زنان هرات بطور گروهی و چندین خانواده با هم با یکدیگر به دامنه های کوه می روند و سبزه لگد می کنند.

به گفته رفعت، مردم باور دارند که پا گذاشتن بر سبزه نشانه خجستگی است و شکستن تخم مرغ (تخم جنگی) برای نوجوانان، دید و بازدید و لباس نو پوشیدن هم در این روزها صورت می گیرد.

وی گفت که در گذشته ها، باغ ویژه ای به نام «باغ زنانه» در هرات وجود داشت که زنان در آن تجمع می کردند اما در اثر جنگ ها دیوارهای آن فرو ریخت و باغ نابود شد و خانواده ها پس از آن در چهارشنبه اول سال به دامنه های تپه ها و کوه ها می روند.

همزمان با مراسم سیزده نوروز در «پروان» که در 25 کیلومتر شمال کابل پایتخت افغانستان قرار دارد، آیینی به نام گل ارغوان با شرکت مقامات بلند پایه دولتی، رسانه ها و مردم در تپه معروف به نام «گلغندی» در شهر «چاریکار» مرکز این استان برگزار می گردد.

این جشنواره در 12م فروردین آغاز می شود و تا 14م این ماه ادامه دارد و در آن تعداد زیادی از فرهنگیان، شاعران و نویسندگان نیز شرکت می کنند.

مژگان مصطفوی معاون وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان روز (یکشنبه) با بیان اینکه برگزاری این گونه جشنواره‌ها زمینه ساز نزدیکی مردم افغانستان خواهد بود، ناامنی را بزرگترین چالش فراروی برگزاری این گونه جشنواره‌ها خواند و گفت: اگر وضع امنیتی بهتر بود، امروز ما شاهد حضور گردشگران بیشتر خارجی و داخلی نیز در این جشنواره می‌ بودیم.
اگر چه تعطیلات نوروزی در افغانستان تنها دو روز است که روز اول نوروز و روز دوم آن به نام جشن کشاورز معروف است، اما این جشن به دور از رسوم دولتی تداوم می یابد و بویژه در شمال افغانستان تا 40 روز ادامه می یابد.



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *