جاسازی برانکارد در کاور حمل مرده

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ، این خاطره‌ای که می‌خواهم برای شما تعریف کنم مربوط به واحد آمبولانس‌ها است. ما وقتی می‌خواهیم برویم متوفی را از درب منزل بیاوریم به خانواده متوفی، برانکارد و کاور را می‌دهیم که متوفی را در داخل این کاور، که مثل کیسه خواب است، قرار بدهند و بعد از بستن زیپ کاور، آن را روی برانکارد می‌گذاریم.

یک بار کاور و برانکاردی را در اختیار خانواده‌ای قرار دادیم، پرسیدیم: شما می‌توانید این کار را انجام دهید؟ گفتند: بله (یعنی اینکه ما خیلی کار بلد هستیم). آن‌ها به ما گفتند که سر چهار راه یک بانک هست آنجا منتظر ما باشید.

ما هم آنجا منتظر ماندیم که متوفی را تشییع کنند و بیاورند. بعد از دقایقی دیدیم که متوفی دارد بر روی دست‌ها می‌آید، امّا خبری از برانکارد نیست. به خودم گفتم که یعنی چی؟ پس برانکارد چی شده؟ 

متوفی را آوردند، من به آن شخصی که کاور و برانکارد را از ما تحویل گرفت گفتم آقا عذرخواهی می کنم، برانکارد کجاست؟ گفت: صبر کن به شما می‌گویم. آخه من برانکارد رو می‌خواهم چه کار کنم؟ برانکارد داخل هست. گفتم پوزش من رو بپذیرید، امّا داخل کجا دقیقاً؟ گفت: داخل کاور دیگه. 

یعنی من نمی‌دانم آن‌ها با چه هنری برانکارد را به همراه متوفی در داخل کاوری که فقط برای پوشاندن یک انسان طراحی شده، جاسازی کرده بودند.

از خنده نمی‌دانستم چکار کنم. همیشه هم خاطرات ما غمناک نیست و بعضی وقت‌ها در دل غم و گریه، اتفاقات خنده دار هم می‌افتد.

براساس خاطره‌ای از محمد چراغ روشن- کارمند بهشت زهرا