چرا خانواده‌های ایرانی به فرزندان خود «قدرت استقلال» نمی‌دهند؟
یک جامعه شناس گفت: نظام آموزشی کشور و خانواده‌های ایرانی هنوز نتوانسته ر‌هایی فرزند از والدین را به مرحله استقلال و استقلال تعاملی برساند.
به گزارش گروه فضای مجازی ،دکتر علیرضا شریفی یزدی، جامعه شناس و عضو پژوهشکده خانواده با اشاره به مراحل رشد فرزند، گفت: هم زیستی، دوختگی، اعتیاد به والدین، عادت کودک به والدین، وابستگی به فرزندان، ر‌هایی فرزند، استقلال و استقلال تعاملی از جمله مهم‌ترین مراحل رشد یک کودک به شمار می‌آید، به طوری که هر کدام از این مراحل تعریف و ویژگی‌های منحصر به خود را دارند.وی همچنین در ادامه افزود: بسیاری کودکان پس از مراحل دوختگی، اعتیاد و عادت به والدین، متاسفانه حتی پس از گذشت سال‌های بسیار نیز در این مرحله می‌مانند، برای مثال یک مرد میانسال می‌تواند در بین سنین ۶ تا ۸ سال ثابت بماند.
عضو پژوهشکده خانواده با بیان این که وابستگی‌های ابتدایی امکان استقلال را از فرزند می‌گیرد، اظهار کرد: وابستگی‌های ابتدایی در افراد در دوران کودکی همواره می‌تواند معضلات و مشکلات بسیاری را برای فرزند در دوران بزرگسالی به همراه داشته باشد.
وی با بیان این که گذار سنت به مدرنیته مراحل رشد فرزندان را ارتقاء داده است، عنوان کرد: ر‌ها شدگی و آزادی فرزند از پدر و مادر خویش در دوران گذار سنت‌ها به دوران مدرنیته ارتقاء یافته است، به طوری که فرزند در این مرحله می‌تواند بدون حضور پدر و مادر زنده مانده و مشغول خوش گذرانی باشد.
شریفی یزدی که در همچنین در ادامه تاکید کرد: نظام آموزشی کشور و خانواده ایرانی هنوز نتوانسته ر‌هایی فرزند از والدین را به مرحله استقلال و استقلال تعاملی برساند، به طوری که هویت خانوادگی مناسب پس از ر‌ها شدگی در فرزندان به وجود نمی‌آید و بر همین اساس فرزند می‌تواند به راحتی پدر و مادر خود را طرد کرده و کنار بگذارد.
وی با اشاره به دوران پس از ر‌ها شدگی فرزند از خانواده، اظهار کرد: خانواده‌ها باید پس از ر‌ها شدگی، فرزند خود را در مسیر استقلال قرار دهند، به طوری که این استقلال در طول زمان به استقلال تعاملی با اعضای خانواده منجر شود.
منبع: ایسنا
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
