تکواندوی ایران حریف تمرینی سایر کشور‌ها / مسئولان از عملکرد مربیان سفارشی راضی هستند؟
نتایج تیم ملی تکواندو در رقابت‌های جهانی دوست‌داران این رشته را دچار یاس و ناامیدی کرد.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی ، تکواندوی ایران در میدان جهانی شکست خورد، شکستی که جای توجیهی ندارد و نمی‌شود آن را گردن یک نفر انداخت. در این ناکامی بزرگ خیلی‌ها سهیم بودند، از رئیس فدراسیون گرفته تا بازیکنانی که برای سرمربی تعیین و تکلیف می‌کردند.
یک سال به عقب برگردیم؛ زمانی که تیم پرامید بیژن مقانلو در بازی‌های المپیک ریو با لجبازی‌های کودکانه برخی‌ها به هم ریخت، خیلی‌ها قند در دلشان آب شد و به فکر این بودند که خود سمتی در این بلبشو بگیرند اما غافل از اینکه دست سرنوشت حالا خیلی از مسائل پشت پرده را خود به خود برای همگان نمایان کرد.
حالا حدود یکسال از آن روز می‌گذرد و تیم ملی تکواندوی ایران با کادر فنی جدید پای به میدان جهانی کره جنوبی گذاشت و نتیجه آنقدر اسف‌بار بود که هیچکس نمی‌تواند از آن دفاع کند. تیمی که در رقابت‌های جهانی روسیه با قدرت قهرمان شده بود، حالا کارش به جایی رسیده که از کسب ۲ نقره و یک برنز خوشحال می‌شود.
واقعا چه بر سر تکواندووی ایران آمده؟ تیمی که روزی امید اصلی کاروان ایران در المپیک بود و آنقدر قدرت داشت که در رقابت‌های جهانی در بدترین شرایط روی سکوی دوم می‌ایستاد، حالا حریف تمرینی خیلی از تیم‌ها شده است. آقایان مسئول آیا حواستان به تکواندو هست؟ آیا می‌بینید که اتفاقاتی رخ می‌دهد؟ آیا دیدید تیم قهرمان جهان چطور در کره تحقیر شد؟
آیا تکواندوی ایران تشنه یک خانه تکانی اساسی نیست؟ آیا نباید رئیس باسابقه این فدراسیون قبول کند که در اداره تکواندو به بن‌بست رسیده؟
وقتی در اتاق فکر آقای رئیس جایی برای هیچ منتقدی نباشد و امثال ساعی، خداداد، افلاکی و ... بایکوت شوند، واقعا چه دلیلی برای موفقیت وجود دارد؟ شاید از دید پولادگر تمام کسانی که صلاح تکواندو را می‌خواهند دشمن هستند!
شکی نیست که در این روز‌ها نظرات مختلفی در خصوص عدم نتیجه‌گیری این تیم در میدان جهانی داده می‌شود اما حقیقت این است که شان تیم ملی تکواندوی ایران پایین آمده است. آقایان باید بدانند که خوش‌تیپ بودن و باج دادن به برخی ملی‌پوشان خاص معیاری برای سرمربیگری تیم ملی نیست و باید در کنار کت و شلوار پوشیدن، توانایی فنی هم وجود داشته باشد.
یک سال به عقب برگردیم؛ زمانی که تیم پرامید بیژن مقانلو در بازی‌های المپیک ریو با لجبازی‌های کودکانه برخی‌ها به هم ریخت، خیلی‌ها قند در دلشان آب شد و به فکر این بودند که خود سمتی در این بلبشو بگیرند اما غافل از اینکه دست سرنوشت حالا خیلی از مسائل پشت پرده را خود به خود برای همگان نمایان کرد.
حالا حدود یکسال از آن روز می‌گذرد و تیم ملی تکواندوی ایران با کادر فنی جدید پای به میدان جهانی کره جنوبی گذاشت و نتیجه آنقدر اسف‌بار بود که هیچکس نمی‌تواند از آن دفاع کند. تیمی که در رقابت‌های جهانی روسیه با قدرت قهرمان شده بود، حالا کارش به جایی رسیده که از کسب ۲ نقره و یک برنز خوشحال می‌شود.
واقعا چه بر سر تکواندووی ایران آمده؟ تیمی که روزی امید اصلی کاروان ایران در المپیک بود و آنقدر قدرت داشت که در رقابت‌های جهانی در بدترین شرایط روی سکوی دوم می‌ایستاد، حالا حریف تمرینی خیلی از تیم‌ها شده است. آقایان مسئول آیا حواستان به تکواندو هست؟ آیا می‌بینید که اتفاقاتی رخ می‌دهد؟ آیا دیدید تیم قهرمان جهان چطور در کره تحقیر شد؟
آیا تکواندوی ایران تشنه یک خانه تکانی اساسی نیست؟ آیا نباید رئیس باسابقه این فدراسیون قبول کند که در اداره تکواندو به بن‌بست رسیده؟
وقتی در اتاق فکر آقای رئیس جایی برای هیچ منتقدی نباشد و امثال ساعی، خداداد، افلاکی و ... بایکوت شوند، واقعا چه دلیلی برای موفقیت وجود دارد؟ شاید از دید پولادگر تمام کسانی که صلاح تکواندو را می‌خواهند دشمن هستند!
شکی نیست که در این روز‌ها نظرات مختلفی در خصوص عدم نتیجه‌گیری این تیم در میدان جهانی داده می‌شود اما حقیقت این است که شان تیم ملی تکواندوی ایران پایین آمده است. آقایان باید بدانند که خوش‌تیپ بودن و باج دادن به برخی ملی‌پوشان خاص معیاری برای سرمربیگری تیم ملی نیست و باید در کنار کت و شلوار پوشیدن، توانایی فنی هم وجود داشته باشد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
