پاداش انتظار برای منتظران واقعی/امام زمان (عج) در زمان غیبت صغری از راه نایب با مردم ارتباط داشتند

9:50 - 19 آذر 1395
کد خبر: ۲۵۳۱۵۸
حجت الاسلام و المسلمین رضایی ضمن بیان مقدمه غیبت کبری امام دوازدهم، گفت: امام زمان (عج) در زمان غیبت صغری از راه نایب با مردم ارتباط داشتند.
حجت الاسلام و المسلمین محمد علی رضایی کارشناس علوم قرآنی در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی گفت: وجود مبارک امام زمان (عج) برای شیعیان یک امر واضح و مسلم بود چرا که ایشان پس از پدر بزرگوارشان امامت را برعهده می گرفتند.

این کارشناس علوم قرآنی تصریح کرد: امام زمان (عج) در حالی که سن بسیار کمی داشتند پس از شهادت امام حسن عسگری (ع) به امامت رسیدند اما تا آن زمان که بر جسم مبارک پدرشان نماز خواندند ، کسی ایشان را ندیده بود.

وی ادامه داد: البته در لحظه ای که امام دوازدهم (عج) برای خواندن نماز در محل مورد نظر حضور پیدا کردند، هیچکس نتوانست چیزی بگوید و یا اظهار نظر کند گویی که افراد در آن لحظه توانایی سخن گفتن خود را از دست داده بودند.

حجت الاسلام و المسلمین رضایی توضیح داد: امام زمان (عج) دو غیبت صغری و کبری داشتند که در دوران غیبت صغری از دید مردم پنهان بودند اما به وسیله نایب هایی که داشتند، پیام خود را به آن ها می رساندند.

وی اظهار کرد: در پایان غیبت صغری امام زمان (عج) به نایب چهارم خود چنین فرمودند که پس از شما من با فرد دیگری در ارتباط نخواهم بود که این موضوع به خوبی روشن می کند که این صحبت امام معصوم(ع) مقدمه ای برای غیبت کبری ایشان بوده است.

وی خاطرنشان کرد: روز امامت حضرت صاحب الزمان (عج) بر همه شیعیان مبارک و فرخنده است و امیدوار هستیم خداوند توفیقی بدهد تا بتوانیم در زمره یاران این حضرت قرار بگیریم.

گفتنی است، بر اساس تعالیم اسلامى یكى از وظایف مهم هر مسلمان، انتظار ظهور حضرت قائم(عج) است؛ انتظار تحقق وعده الهى بر حاكمیت صالحان و تشكیل دولت اهل بیت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) است. 

امام صادق(علیه السلام) در روایتی با اشاره به پاداش انتظار برای منتظران واقعی امام زمان (عج) فرموده اند: "الا اخبركم بما لا یقبل‏الله عزوجل من ‏العباد عملا الا به؟ فقلت: بلى. فقال: شهادة ان لا اله الا الله، و ان محمدا عبده [و رسوله] و الاقرار بما امرالله، و الولایة لنا، و البراءة من اعدائنا - یعنی الائمة خاصة - و التسلیم لهم، و الورع و الاجتهاد و الطمانینة، و الانتظار للقائم - علیه‏السلام - ثم قال: ان لنا دولة یجیى‏ء الله بها اذا شاء. ثم قال: من سره ان یكون من اصحاب القائم فلینتظر ولیعمل بالورع و محاسن الاخلاق، و هو منتظر، فان مات و قام القائم بعده كان له من الاجر مثل اجر من ادركه، فجدوا وانتظروا، هنیئا لكم ایتها العصابة المرحومة". به معنای آنکه: "براى ما دولتى است كه هر زمان خداوند بخواهد، آن را محقق می ‏سازد. آنگاه [امام] فرمود: هر كس دوست دارد از یاران حضرت قائم(عج) باشد باید كه منتظر باشد و در این حال به پرهیزكارى و اخلاق نیكو رفتار نماید، در حالى كه منتظر است، پس چنانچه بمیرد و پس از مردنش قائم(عج)، بپا خیزد، پاداش او همچون پاداش كسى خواهد بود كه آن حضرت را درك كرده است، پس كوشش كنید و در انتظار بمانید، گوارا باد بر شما [این پاداش] اى گروه مشمول رحمت‏ خداوند! آیا شما را خبر ندهم به آنچه كه خداى صاحب عزت و جلال، هیچ عملى را كه جز به آن عمل، از بندگان نمی پذیرد؟ (فرمود: گواهى دادن به این كه هیچ شایسته پرستشى جز خداوند نیست و اینكه محمد(صلی الله علیه و آله) بنده و فرستاده او است، و اقرار كردن به آنچه خداوند به آن امر فرموده، و ولایت ما، و بیزارى از دشمنانمان - یعنى خصوص امامان - و تسلیم شدن به آنان، و پرهیزكارى و تلاش و مجاهدت و اطمینان و انتظار قائم(عج) ".



ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *