گردشگری دریایی در ایران متولی ندارد/ سازمان‌ها و نهادی‌های مختلف سواحل را اشغال کرده‌اند

11:55 - 19 مرداد 1393
کد خبر: ۲۱۸۲
دسته بندی: جامعه ، عمومی
گردشگری دریایی در ایران متولی ندارد. طبیعی است که صنعتی که متولی ندارد آشفته است، توسعه و رشد پیدا نمی کند، کسی پاسخ گوی مشکلات آن نیست و نابسامان است.
: به گفته کارشناسان حوزه گردشگری درآمد حاصل از جذب توریست، می تواند بخش زیادی از بودجه مورد نیاز کشور را تامین کند. در این میان گردشگری دریایی علاوه بر اینکه به دلیل برخورداری از جذابیت هایی زیادی برای جذب گردشکر دارد، می تواند درآمدزایی زیادی نیز با خود به همراه داشته باشد و موجبات رونق اقتصادی را فراهم آورد، ضمن اینکه به رونق بخش های مختلف نیز کمک شایانی خواهد کرد. این در حالی است که امروز صنعت به ویژه در بخش دریایی با چالش هایی مواجه بوده، مواردی که حمید سلیمانی، رئیس کارگروه آموزش، پژوهش و فرهنگ کمیته گردشگری دریایی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و نیز رئیس کمیته گردشگری دریایی انجمن توسعه دریا محور این موارد را در گفت و گو با «میزان» تشریح می کند و راه حل هایی را در این زمینه پیشنهاد می دهد.

چرا با وجود درآمدزا بودن گردشگری دریایی نسبت به سایر مدل های گردشگری به آن پرداخته نمی شود؟
گردشگری دریایی در ایران متولی ندارد. طبیعی است که صنعتی که متولی ندارد آشفته است، توسعه و رشد پیدا نمی کند، کسی پاسخ گوی مشکلات آن نیست و نابسامان است. واقعیت این است هر صنعتی که در کشور مسئول ویژه خود را نداشته باشد، همه متولی آن می شوند. توجه داشته باشید که از نظر قانونی مجوز و وظیفه ای در گردشگری دریایی بر عهده سازمان های مسئول نیست. از سوی دیگر تعدد قوانین و موازی بودن انها بایکدیگر مانع توسعه و رشد در این بخش می شود.

مثالی در این باره می زنید؟
در صورتی که شما بخواهید یک مجتمع فراساحلی بزنید، حدود 24 سازمان دولتی باید به شما مجوز فعالیت بدهد که به طور عملی به نتیجه رساندن آن امکان پذیر نیست. تمامی این مشکلات در حالی است که سواحل ما توسط سازمان ها و نهادی های مختلف اشغال شده، از سوی دیگر صنعت دریایی و کشتی سازی ما نیز ورشکسته است . بنابراین فردی باید دست این صنعت را بگیرد و از زمین بلند کند.

با وجود این همه متولی پس چرا این حوزه همچنان مغفول مانده است؟
در یک کلام می توانم بگویم شاید به ظاهر نبود توسعه این صنعت به مباحث فرهنگی باز می گردد. در واقع همه ما از دریا می ترسیم. علاوه بر این سازمان های متولی در ایران مسئولیت توریست را در ساحل قبول نمی کند. این در حالی است که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به حد کفایت با مشکلات و دردسر دست و پنجه نرم می کند. به دنبال دردسر جدیدی به نام گردشگری دریایی نیستند، زیرا با جان انسان ها سرو کار دارند به گونه ای که اگر شخصی امروز در سواحل ایران غرق شود مسئول پاسخ گویی وجود ندارد. در نتیجه در دریاهای ایران امروز بحث بهداشت و فرهنگ به شدت با چالش مواجه است و افراد از هر رده و قشر بدون در نظر گرفتن استانداردها حضور دارند. به عنوان مثال در این حوزه ما درجه بندی توریست با رویکرد ارائه خدمات مناسب، حتی ساماندهی ساده ترین مباحث همانند سرویس های بهداشتی را به خوبی انجام نداده ایم. در نتیجه آنها که خواهان استفاده از طبیعت بکر هستند ناچارند به مناطقی بروند که تحت نظارت نیست و در صورت وقوع اتفاق به هیچ نجات دهنده ای دسترسی ندارد.


این قاعده درکشورهای دیگر به چه صورت است، به عبارتی در سایر کشور ها سازمان متولی گردشگری دریایی چه سازمانی است؟

گردشگری دریایی به گستردگی یک سازمان است ، در سایر کشورها نیز به دید یک سازمان به آن می نگرند. در گردشگری دریایی بخشی به اسم کشتی های کروز داریم، همچنین در کشورهایی که گردشگری دریایی در آن سامان دارد، یک سازمان برای کشتی های کروز دارند. البته در حال حاضر 2 سازمان در ایران خود را در این زمینه خود را مسئول می داند، سازمان گردشگری و میراث فرهنگی و سازمان دریانوردی و بنادر، اما این 2 سازمان تنها به صورت اسمی در این حوزه حضور دارند و اقدام زیادی در این بخش انجام نمی دهند.


با وجود تمامی این مباحث راهکار راه اندازی و رونق گردشگری دریایی در ایران از نظر شما چیست؟
شاید باورتان نشود اما با همین جت اسکی ها می توان به امپراطوری برسیم که زمانی در دریاها داشتیم، با همین قدم زدن روی پلاژها می توانیم با دریا آشتی کنیم. همچنین برای این که مردم دوباره به دریا بازگردند باید آموزش از بچه ها شروع کنیم.در شرایط کنونی کودکان با ساخت و سازهایی که می شود حتی منظر خود را به دریا از دست داده اند.


از این مباحث که بگذریم سئوالی در اینجا مطرح می شود، اینکه آیا با گردشگری دریایی می توان بجز بخش گردشگری به سایر بخش ها نیز کمک کرد؟

اگر به توسعه گردشگری دریایی اهمیت داده شود ریشه بیکاری در 7 استان ساحلی ریشه کن می شود. نه تنها نیروهای استان بلکه از خارج از آن استان ها نیز می تواند نیروی کار بپذیرد.در بخش عمران سواحل در جنوب کشور که ساحل ها به حال خود رها شده است بهترین روش گردشگری دریایی است، زیرا قیمت اراضی را در آن منطقه بالا می برد، منطقه را آباد می کند و رسوب مسافر نیز افزایش می یابد. همه این موارد می تواند کمک حال توسعه اقتصادی این استان ها باشد. از تمامی این مباحث که بگذریم گردشگری دریایی حتی به مباحث حاکمیتی نیز کمک می کند.


مگر در دریای خزر بحث حاکمیتی نداریم؟
در مذاکراتی که درباره حاکمیت در دریاها صورت گرفته است، بجز مناقشه مبحث دیگری چندان مطرح نیست، در حالی که می توان در دریاها رفت و آمد و تجارت کرد، گردشگری داشت. ما از نظر ایجاد بنادر تجاری در کشور اشباع شده ایم. بر این اساس فضای باقی مانده را می توان با سواحل مردمی آباد کرد. البته تراکم جمعیت در سواحل خود یک سپر دفاعی است زیرا در صورت حمله دشمن، این دشمن است که با مانع روبرو است در غیر این صورت ساحل بدون سکنه و مجتمع به راحتی فتح می شود.حتی ضعف در این مورد را نیز می توان با گردشگری دریایی پوشش داد.


گردشگری در حوزه زیست محیطی هم اثرگذار خواهد بود؟
بله، حوزه دیگری که گردشگری دریایی می تواند به آن کمک کند حوزه زیست محیطی است. در سواحل ما به دلیل نبود نظارت زباله دفن می شود. در صورتی که بخش خصوصی به توسعه گردشگری دریایی و ساحلی بپردازد همان بخش حتی اجازه وجود یک کیسه زباله را نمی دهد. گردشگری دریایی دریایی حتی رودخانه ها و دریاچه را نیز در بر می گیرد که در صورت راه اندازی و بها دادن به این بخش دیگر اجازه ورود فاضلاب به رودخانه ها داده نمی شود، در نتیجه بهداشت و زیست دریایی ما توسعه می یابد.
اما به دلیل غفلت امروز با ناهنجاری هایی در زیر آب به علت پیشروی آب ها روبرو هستیم. در صورتی که بخش خصوصی برای آباد کردن این ساحل ها حضور یابد با بیل مکانیکی ضایعات را خارج می کند تا مردم آسیب نبینند.
وضعیت کارگاه های تولید کشتی نیز نابسامان است زیرا تولید کشتی های صیادی به حد اشباع رسیده و به همین دلیل در کارگاه ها را بسته اند اما راه حل رونق مجدد این بخش نیز ساده است، می توان کشتی تفریحی ساخت.بنابراین گردشگری دریایی می تواند صنعت دریایی را نجات دهد. مخاطب گردشگری دریایی عام است اما مخاطب صنعت دریایی خاص است. در صنعت تنها مشتری ها تنها شرکت های دریایی است اما در صورت توسعه گردشگری دریایی افراد می توانند کشتی های تفریحی خصوصی سفارش دهند.


به نظر شما گردشگری دریایی تنها ویژه استان هایی است که دسترسی به دریا و دریاچه دارند یا می توان با هدف جذب توریسم در این رابطه طرح ها و برنامه های ویژه ای را اجرایی کرد؟

گردشگری دریایی حتی در استان هایی که به دریا و دریاچه نیز دسترسی ندارند می تواند توریست جذب کند و درآمد زا باشد. به طور نمونه در استان هایی چون خراسان رضوی که گردشگر فراوان دارد می توان موزه گردشگری دریایی و موزه دریایی داشت. بسیاری از کشور ها راه آبی که فقط 2 متر عرض و نیم متر عمق دارد کشتی رانی تفریحی دارند. حتی بخشی از این مسیر را با دست ساخته اند. این در حالی است که ما مرز های آبی فراوان، تالاب و مرداب و دریاچه و رودخانه داریم.اما به دلیل بی اهمیتی به این بخش، افرادی که به این نواحی سفر می کنند، به علت نبود امکانات آرامش خود را نیز از دست می دهند. متاسفانه به دلیل ادامه این بی توجهی ها سواحل جنوبی کشور نیز به همان سرنوشت سواحل شمالی دچار می شود زیرا همان روال را در حال طی کردن است. نکته دیگر این که مسئولان باید بدانند ورزش های آبی که مجموعه گردشگری دریایی است و با راه اندازی این بخش می توان به اشتغال و توسعه کشور کمک کرد.

ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *