روسیه و ترکیه، ایران را در بحران سوریه دور نزنند
ترکیه خود را غربی می پندارد، همه ظواهر غرب در جای جای این کشور دیده می شود، فرهنگ غربی در رگ ها ترکیه جاری است.
به گزارش گروه بین الملل ، تحلیلگران و کارشناسان بسیاری تصور کرده و می کنند که پس از واقعه کودتای نافرجام در ترکیه، این کشور رویکرد شرقی خواهد داشت و دست از گرایش به غرب می کشد.
البته عقل و منطق چنین رفتاری را پیش بینی می کند و می گوید حال که در طول سال ها، غرب تنها ترکیه را به چشم یک ابزار برای اجرای اهداف خود می خواسته، پس از کودتای نافرجام که نمی توان نقش آمریکا و یا حتی بی تفاوتی او و دیگر کشورهای غربی – عربی را نادیده گرفت، روابط ترکیه با آنها همچون گذشته باشد.
در این میان اما یک اتفاق وسوسه انگیز و امتیازی برای ترکیه بسیار مهم است که مقامات این کشور را اغوا کرده و نمی توانند چشم از آن بردارند.
پیوستن به اتحادیه اروپایی بیش از 50 سال است رویای دست نیافتنی ترکیه شده است. آنکارا پیوستن به این اتحادیه را برای خود یک امتیاز بزرگ می داند در حالی که این اتحادیه با چالش های جدی روبرو است. فروپاشی اتحادیه اروپا با جدایی انگلیس جدی تر شده است.
مقامات ترکیه پس از کودتا انتقادات تندی علیه اروپا و آمریکا از خود بروز دادند.
آنکارا از آمریکا گلایه دارد، حق هم با اوست، چرا که ترکیه سال های زیادی به عنوان یک همپیمان خوب در منطقه به آمریکا خدمت کرده است اما درست زمان بحران آمریکا و اروپا نسبت به کودتا بی تفاوت از کنار آن عبور می کنند و هیچ توجهی به آن ندارند.
واکنش نداشتن و بی تفاوت بودن اروپا و آمریکا به کودتای نافرجام در ترکیه گرچه شاید مقامات و یا حتی مردم این کشور را هم ناخرسند کرده باشد، اما چیزی از علائق آنها به غرب نکاسته است.
در این میان غرب هم نمی خواهد ترکیه را در منطقه از دست بدهد. اگر چنین اتفاقی بیفتد، جایگاه آمریکا و غرب در منطقه تضعیف خواهد شد.
آمریکایی ها کشور مهم و حساسی مانند ایران را در خلیج فارس از دست دادند و هنوز داغ آن در دل آنها تازه است.
از دست دادن ترکیه یک خطر برای جایگاه و نفوذ آمریکا است و کاخ سفید برای جلوگیری از جدایی ترکیه هر کاری که بتواند انجام می دهد.
یک تحلیل دیگر هم وجود دارد که می گوید ترکیه با این رفتار و روشی که در پیش گرفته است، یک نوع ناز سیاسی برای آمریکا و اروپا می کند تا بتواند از این طریق امتیازات لازم را هم بگیرد.
مولود چاووش اغلو وزیر امور خارجه ترکیه در همین زمینه گفته است؛غرب خطر از دست دادن ترکیه را به خاطر اشتباهات خودش دارد، نه به خاطر ارتباط آنکارا با روسیه و یا چین.
او گفت: اگر غرب ترکیه را از دست می دهد در ارتباط با روسیه ، چین یا جهان اسلام نیست. بلکه به خاطر اشتباهات خودش است.اتحادیه اروپا اشتباه بسیار جدی را از جمله در طرح حمایت از کودتای نافرجام مرتکب شده است.
تغییر مسیر ترکیه از غرب به شرق اگر جدی و واقعی باشد، می تواند تأثیرات مثبتی بر بحران منطقه غرب آسیا به ویژه سوریه داشته باشد.
ترکیه برای این که به غرب فشار سیاسی وارد کند، باید هم تن به عذرخواهی از روسیه می داد و اردوغان هم برای دلجویی به روسیه می رفت تا با پوتین دیدار کند.
اردوغان از فضای ایجاد شده پس از کودتای نافرجام سعی دارد تا امتیازات سیاسی، اقتصادی و حتی جفرافیایی خود را از آمریکا و اروپا بگیرد. اما این که آنها تا چه اندازه به ناز سیاسی ترکیه توجه می کنند آینده نزدیک آن را روشن خواهد کرد.
اما واقعیت و حقیقت چیست؟ آیا در زمان سختی و دشواری، آمریکا و اروپا و یا حتی سران رژیم آل سعود در کنار ترکیه قرار گرفتند و شب تا صبح را بیدار ماندند و در کنار دولت و ملت ترکیه بودند، یا ایران و روسیه؟ و حتی سوریه و بشار اسد!
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه اعلام کرد آمریکا باید میان ترکیه و حمایت از فتح الله گولن، واعظ ناراضی که آنکارا وی را به سازماندهی کودتای نظامی متهم می کند، یکی را انتخاب نماید.
آمریکا و غرب اگر از اهمیت ترکیه در منطقه با خبر هستند که هستند، یک بسته امتیازی باید برای آنکار آماده کنند. در این بسته یک سری امتیازها و جوایز باید در نظر گرفته شود تا ترکیه طمع کند و از گرایش به سوی شرق پشیمان شود.
مهمترین نگرانی ترکیه سهم خواهی او در بحران سوریه است.
مقامات ترکیه البته سیاست یکی به نعل یکی به میخ را در قبال غرب و شرق، اتخاذ می کنند.
آنها نمی خواهند غرب را از دست بدهند همانطور که غرب نمی خواهد ترکیه را از دست بدهد، آنکارا می خواهد شرق را هم داشته باشد، اما آیا این بازی دو سر برد است یا دو سر باخت؟
شاید برای همین است که شورای روابط خارجی اتحادیه اروپا در تحلیل سفر اردوغان به روسیه گفت که اگر بنا باشد روابط مسکو و آنکارا بر روابط ثابت ترکیه با اتحادیه اروپا تاثیر بگذارد، به ویژه که اکنون نیز تنشی در روابط دو طرف به وجود آمده است، پس قدرت های غربی باید هر چه سریع تر به فکر بهبود روابط با ترکیه باشند.
یک نکته مهم و اساسی دیگر را نباید فراموش کرد. ترکیه با سرعت در حال بهبود روابط خود با روسیه است، جمهوری اسلامی ایران از این بابت خرسند است که روابط تنش زا و خطرآفرین مسکو و آنکارا رو به بهبود می رود، اما باید مراقب بود ترکیه و روسیه بر سر سوریه با هم نبندند و ایران را دور نزنند. چرا که در جریان مذاکرات پوتین و اردوغان در سن پترزبورگ تنها بر نقش مسکو و آنکار در بحران سوریه تأکید شد. نقش ایران کجای معادله آنها قرار دارد؟
انتهای پیام/
البته عقل و منطق چنین رفتاری را پیش بینی می کند و می گوید حال که در طول سال ها، غرب تنها ترکیه را به چشم یک ابزار برای اجرای اهداف خود می خواسته، پس از کودتای نافرجام که نمی توان نقش آمریکا و یا حتی بی تفاوتی او و دیگر کشورهای غربی – عربی را نادیده گرفت، روابط ترکیه با آنها همچون گذشته باشد.
در این میان اما یک اتفاق وسوسه انگیز و امتیازی برای ترکیه بسیار مهم است که مقامات این کشور را اغوا کرده و نمی توانند چشم از آن بردارند.
پیوستن به اتحادیه اروپایی بیش از 50 سال است رویای دست نیافتنی ترکیه شده است. آنکارا پیوستن به این اتحادیه را برای خود یک امتیاز بزرگ می داند در حالی که این اتحادیه با چالش های جدی روبرو است. فروپاشی اتحادیه اروپا با جدایی انگلیس جدی تر شده است.
مقامات ترکیه پس از کودتا انتقادات تندی علیه اروپا و آمریکا از خود بروز دادند.
آنکارا از آمریکا گلایه دارد، حق هم با اوست، چرا که ترکیه سال های زیادی به عنوان یک همپیمان خوب در منطقه به آمریکا خدمت کرده است اما درست زمان بحران آمریکا و اروپا نسبت به کودتا بی تفاوت از کنار آن عبور می کنند و هیچ توجهی به آن ندارند.
واکنش نداشتن و بی تفاوت بودن اروپا و آمریکا به کودتای نافرجام در ترکیه گرچه شاید مقامات و یا حتی مردم این کشور را هم ناخرسند کرده باشد، اما چیزی از علائق آنها به غرب نکاسته است.
در این میان غرب هم نمی خواهد ترکیه را در منطقه از دست بدهد. اگر چنین اتفاقی بیفتد، جایگاه آمریکا و غرب در منطقه تضعیف خواهد شد.
آمریکایی ها کشور مهم و حساسی مانند ایران را در خلیج فارس از دست دادند و هنوز داغ آن در دل آنها تازه است.
از دست دادن ترکیه یک خطر برای جایگاه و نفوذ آمریکا است و کاخ سفید برای جلوگیری از جدایی ترکیه هر کاری که بتواند انجام می دهد.
یک تحلیل دیگر هم وجود دارد که می گوید ترکیه با این رفتار و روشی که در پیش گرفته است، یک نوع ناز سیاسی برای آمریکا و اروپا می کند تا بتواند از این طریق امتیازات لازم را هم بگیرد.
مولود چاووش اغلو وزیر امور خارجه ترکیه در همین زمینه گفته است؛غرب خطر از دست دادن ترکیه را به خاطر اشتباهات خودش دارد، نه به خاطر ارتباط آنکارا با روسیه و یا چین.
او گفت: اگر غرب ترکیه را از دست می دهد در ارتباط با روسیه ، چین یا جهان اسلام نیست. بلکه به خاطر اشتباهات خودش است.اتحادیه اروپا اشتباه بسیار جدی را از جمله در طرح حمایت از کودتای نافرجام مرتکب شده است.
تغییر مسیر ترکیه از غرب به شرق اگر جدی و واقعی باشد، می تواند تأثیرات مثبتی بر بحران منطقه غرب آسیا به ویژه سوریه داشته باشد.
ترکیه برای این که به غرب فشار سیاسی وارد کند، باید هم تن به عذرخواهی از روسیه می داد و اردوغان هم برای دلجویی به روسیه می رفت تا با پوتین دیدار کند.
اردوغان از فضای ایجاد شده پس از کودتای نافرجام سعی دارد تا امتیازات سیاسی، اقتصادی و حتی جفرافیایی خود را از آمریکا و اروپا بگیرد. اما این که آنها تا چه اندازه به ناز سیاسی ترکیه توجه می کنند آینده نزدیک آن را روشن خواهد کرد.
اما واقعیت و حقیقت چیست؟ آیا در زمان سختی و دشواری، آمریکا و اروپا و یا حتی سران رژیم آل سعود در کنار ترکیه قرار گرفتند و شب تا صبح را بیدار ماندند و در کنار دولت و ملت ترکیه بودند، یا ایران و روسیه؟ و حتی سوریه و بشار اسد!
رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه اعلام کرد آمریکا باید میان ترکیه و حمایت از فتح الله گولن، واعظ ناراضی که آنکارا وی را به سازماندهی کودتای نظامی متهم می کند، یکی را انتخاب نماید.
آمریکا و غرب اگر از اهمیت ترکیه در منطقه با خبر هستند که هستند، یک بسته امتیازی باید برای آنکار آماده کنند. در این بسته یک سری امتیازها و جوایز باید در نظر گرفته شود تا ترکیه طمع کند و از گرایش به سوی شرق پشیمان شود.
مهمترین نگرانی ترکیه سهم خواهی او در بحران سوریه است.
مقامات ترکیه البته سیاست یکی به نعل یکی به میخ را در قبال غرب و شرق، اتخاذ می کنند.
آنها نمی خواهند غرب را از دست بدهند همانطور که غرب نمی خواهد ترکیه را از دست بدهد، آنکارا می خواهد شرق را هم داشته باشد، اما آیا این بازی دو سر برد است یا دو سر باخت؟
شاید برای همین است که شورای روابط خارجی اتحادیه اروپا در تحلیل سفر اردوغان به روسیه گفت که اگر بنا باشد روابط مسکو و آنکارا بر روابط ثابت ترکیه با اتحادیه اروپا تاثیر بگذارد، به ویژه که اکنون نیز تنشی در روابط دو طرف به وجود آمده است، پس قدرت های غربی باید هر چه سریع تر به فکر بهبود روابط با ترکیه باشند.
یک نکته مهم و اساسی دیگر را نباید فراموش کرد. ترکیه با سرعت در حال بهبود روابط خود با روسیه است، جمهوری اسلامی ایران از این بابت خرسند است که روابط تنش زا و خطرآفرین مسکو و آنکارا رو به بهبود می رود، اما باید مراقب بود ترکیه و روسیه بر سر سوریه با هم نبندند و ایران را دور نزنند. چرا که در جریان مذاکرات پوتین و اردوغان در سن پترزبورگ تنها بر نقش مسکو و آنکار در بحران سوریه تأکید شد. نقش ایران کجای معادله آنها قرار دارد؟
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
