صد سال بیداری + تصاویر
فقط با چشمانی باز زندگی را ادامه دادن می تواند انسان را از مرگ و فراموشی نجات دهد و فقط امید به فردا می‌تواند درد زخم‌های کهنه را تسلی دهد. صد سال زمان زیادی برای فراموش کردن یک فاجعه نیست. فاجعه‌ای به وسعت یک نسل، تجاوزی علیه یک و نیم میلیون انسان و زخم هایی به عمق یک قرن.
به گزارش گروه فضای مجازی ، ۲۴ آوریل ۱۹۱۵ را بیاد بیاور. یک صبح زیبای بهاری. آفتاب بر صورت دختران و پسران می‌تابد و مزارع را گرم می‌کند. صدای پرندگان و پایکوبی از دور به گوش می‌رسد و همه چیز فردای بهتری را نوید می‌دهد اما این حقیقت آن روز نیست.
اولین نسل‌کشی بشر در قرن بیستم. در خلال جنگ جهانی اول حدود یک‌ونیم میلیون ارمنی ساکن در امپراطوری عثمانی به طرز فجیعی قتل عام شدند یا مجبور به ترک وطن و خانه‌های خود و مهاجرت به سرزمین‌های دیگر همچون ایران و سوریه و عراق شدند. در ایران - تهران - قبرستانی وجود دارد که بازماندگان این نسل‌کشی در آن به خاک سپرده شده‌اند. در تمام این سال‌ها گرد و غبار گذشت ایام بر چهره‌هایشان نشسته است، اما آنها با چشمانی پر امید به فردایی بهتر می‌نگرند.
هر ساله ارامنه مقیم در ایران، در ۲۴ آوریل مصادف با پنجم اردیبهشت ماه، مراسم بزرگداشتی را به یاد کشته شدگان آن نسل‌کشی برگزار می‌کنند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
