مونیخ از مراکز اصلی تجارت اجناس عتیقه دزدی
: کشورهای غربی در دوره هایی که سرزمین های دیگر را به استعمار و تصرف خود درآورند، آثار تاریخی و باارزش آنها را نیز به یغما برده و در موزه های خود به عنوان پشتوانه مالی و فرهنگی حفظ کردند.
به گزارش و به نقل از دویچه وله یکی از مراکز بزرگ تجارت اجناس عتیقه دزدی در سراسر جهان مونیخ، مرکز ایالت بایرن آلمان است. اما لندن و بلژیک نیز مراکزی معتبر برای خرید و فروش این اجناس هستند.
در کاتالوگهای مربوط به خرید و فروش این اجناس دزدی، در ارتباط با اصلیت این اجناس یا خاورمیانه نوشته میشود یا "مجموعههای خصوصی در بایرن" ذکر میشود.
مونیخ، لندن و بلژیک به مراکزی بسیار پراهمیت برای خریدوفروش اجناس دزدی عتیقه از خاورمیانه تبدیل شده است. بی سبب نیست که "مونیکا گروترز"، وزیر مشاور امور فرهنگی آلمان در این باره گفت: آلمان باید مراقب باشد که مرکز بازاریابی این گونه اجناس نشود.
سخنان اخیر وزیر مشاور امور فرهنگی آلمان در حالی است که مرکز بایرن مدتهاست یکی از مراکز پراهمیت بازرگانی اجناس عتیقه دزدی از خاورمیانه شده است و علاقمندان به عتیقه نیز با خرید این اجناس به طور غیرمستقیم به تروریستهای داعش کمک میکنند.
قوانین جهانی حمایت از آثار فرهنگی کشورها
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد ( یونسکو)، در سال ۱۹۷۰ میلادی کنوانسیونی را تصویب کرد که بر مبنای آن کشورهای عضو سازمان ملل موظف به حفاظت از فرهنگ جهانی هستند.
یونسکو در ماه اوت سال ۲۰۱۳ نخستین گزارش رسمی خود را در باره غارت میراث فرهنگی سوریه منتشر کرد.
تشدید درگیریهای خونین در این کشور به تاراج بیشتر موزهها و تخریب گسترده بناها و مکانهای باستانی ـ فرهنگی سوریه انجامیده است.
بر اساس این گزارش، منارههای "مسجدجامع" حلب که متعلق به قرن یازدهم میلادی و از آثار باستانی باقیمانده از سلسلهی بنیامیه است، بهکلی ویران شده و قلعهی الحصن (قلعه شوالیهها) در نزدیکی حمص در جریان درگیریها از بین رفته است.
در این گزارش همچنین آمده است که مغازههایی چوبی "بازار بزرگ حلب" نیز که از جمله آثار ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو است، به تمامی در آتش سوخته و به دیوارهای کلیسای "امالزنار" در حمص خسارت وارد آمده است.
"کمیته میراث جهانی" پیشتر در نشست ژوئن سال ۲۰۱۳ خود که در کامبوج برگزار شد، شش اثر و مکان باستانی سوریه را در فهرست "میراث در خطر" این کشور قرار داده بود. محدودههای تاریخی شهرهای دمشق، پالمیرا، حلب، بصره و مناطق تاریخی شمال سوریه موسوم به "شهرهای مرده" از جملهی این مکانها هستند.