اختصاص 600 میلیون مترمکعب آب برای کشت پاییزه اصفهان
: وزارت نیرو در یک سال گذشته با اجرای برنامه انقباضی در سد زایندهرود تلاش کرد تا آب موردنیاز کشاورزی منطقه برای پاییز سال جاری و بهار 94 را تامین کند که این امر محقق شد.
به گزارش میزان، مدیرکل دفتر مدیریت منابع آب بههم پیوسته حوضههای آبریز فلات مرکزی شرکت مدیریت منابع آب ایران گفت: با رهاسازی آب در زایندهرود، افزونبر 600 میلیون مترمکعب آب موردنیاز کشاورزان اصفهان برای کشت پاییزه تامین شد.
مهرزاد احسانی اظهار داشت: با توجه به اختصاص نیافتن آب برای کشت پاییزه اصفهان در سال گذشته، وزارت نیرو در یک سال گذشته با اجرای برنامه انقباضی در سد زایندهرود تلاش کرد تا آب موردنیاز کشاورزی منطقه برای پاییز سال جاری و بهار 94 را تامین کند که خوشبختانه این امر محقق شد.
وی با اشاره به اجرای طرحهای مدیریت مصرف در این حوضه، گفت: این راهبرد موجب شد در پایان سال آبی گذشته 417 میلیون مترمکعب آب در مخزن سد زایندهرود باقی بماند و در آغاز زمان کشت پاییزه در آبان ماه، بتوانیم طبق وعده وزیر نیرو به کشاورزان منطقه، افزونبر 600 میلیون مترمکعب آب به بخش کشاورزی منطقه تحویل دهیم.
احسانی با اشاره به رهاسازی 80 مترمکعب آّب در ثانیه از 14 آبانماه از سد زایندهرود، گفت: این میزان آب برای زمینهای غرب و شرق اصفهان است که در کنار این رهاسازی آب، اکوسیستم زایندهرود نیز احیا شده است.
وی افزود: آب کشاورزی برای یک ماه خواهد بود و پس از آن رهاسازی آب به میزان 27 میلیون مترمکعب برای حیات زایندهرود انجام خواهد شد.
احسانی با بیان اینکه جریان آب در زایندهرود تا پایان خردادماه سال آینده ادامه خواهد داشت، گفت: درصورتی که میزان آب ورودی به سد زایندهرود بیشتر از یک میلیارد و 500 میلیون مترمکعب باشد، این امکان را خواهیم داشت که جریان آب را در تابستان نیز داشته باشیم؛ این درحالی است که جریان ورودی به سد زایندهرود در سال آبی گذشته و یک میلیارد و 33 میلیون مترمکعب بود.
وی با تاکید بر لزوم تغییر الگوی کشت در این حوضه آبریز، گفت: در غرب اصفهان در زرینشهر و لنجان الگوی غالب کشاورزی کشت برنج است و این کشت هم از نظر فصل کاشت و هم نوع محصول، به آب بسیار زیادی نیاز دارد که چنین محصولی با توجه به پتانسیل آبی منطقه برای کشت در فلات مرکزی ایران مناسب نیست.
احسانی ادامه داد: برای هر هکتار برنج 18 هزار مترمکعب آب نیاز است درحالی که در محصولی مانند گندم این میزان پنجهزار مترمکعب برای هر هکتار است و با تغییر نوع کشت، برداشت از منابع آب منطقه به میزان قابلملاحظهای کاهش خواهد یافت.