در نیویورک تروریست بودم و در کشورم عامل اطلاعاتی!+عکس

9:02 - 06 آبان 1393
کد خبر: ۱۲۹۱۰
دسته بندی: فرهنگی ، عمومی
خبرگزاری میزان: "محسن حمید" نویسنده پاکستانی می گوید: در نیویورک که زندگی می کردم مرا تروریست افراطی می خواندند و در کشورم عامل سرویس اطلاعاتی ارتش پاکستان. آنها در خارج از کشورم همیشه مرا یک بیگانه می دانند.

: "محسن حمید" نویسنده پاکستانی می گوید: در نیویورک که زندگی می کردم مرا تروریست افراطی می خواندند و در کشورم عامل سرویس اطلاعاتی ارتش پاکستان. آنها در خارج از کشورم همیشه مرا یک بیگانه می دانند.

به گزارش به نقل از نشریه فرانسوی نوول ابسرواتور، " محسن حمید " نویسنده پاکستانی در سال 1971 میلادی در شهر لاهور پاکستان بدنیا آمده است. وی در کشورهای انگلیس و آمریکا و مدتی هم در فرانسه زندگی کرده است ولی می گوید باز هم کشور مادریش را دوست دارد.

وی با اشاره به اینکه رمان جدیدش توسط " گیلرمو آریاگا" کارگردان آمریکایی برای فیلم بابل مورد اقتباس قرار گرفته و او از این بابت خوشحال است، گفت: در خارج از پاکستان همیشه یک خارجی هستم.

نویسنده پاکستانی در پاسخ به نشریه فرانسوی نوول ابسرواتور که نگاهش نسبت به پاکستان چگونه است گفت: اگر بگویم که این یک رابطه عاشقانه و عاطفه ای است من خیلی کار را ساده کرده ام. می توانم بگویم که پاکستان درقلبم است. پدرمن یک استاد دانشگاه بود در رشته اقتصاد و تحصیلات خود را در دانشگاه کمبریج پایان داده بودو در سال 1968 میلادی نیز در فرانسه مقیم بود و بهمراه خانواده راهی کالیفرنیای آمریکا شدیم و بین سال های 74 تا 80 در امریکا زندگی کردیم.


زندگی اصلیم در دیگر کشورها بود
9 سالم بود که به پاکستان بازگشتیم و تا سن 18 سالگی در کشورم زندگی می کردم و سپس راهی آمریکا شدم. در نیویورک به کار پرداختم و سپس راهی لندن شدم و اینک 5 سالی است که به پاکستان بازگشته ام و در این کشور زندگی می کنم . در واقع زندگی اصلی ام در دیگر کشورها بود تا پاکستان.

در آمریکا که هستم انگلیسی امریکای صحبت می کنم و در پاکستان هستم انگلیسی با گویش پاکستانی. اردو هم صحبت می کنم. من همیشه هرکجا که بودم خودم را 50 درصد خارجی می دیدم.

دیگر آن فضای دوستانه در خانواده ها نیست
من زمانی که به پاکستان فکر می کنم رنج می برم؛ پاکستان جامعه ای است که کاملا نابرابری در آن دیده می شود. هرچند کشورهای دمکراتیک خیلی بیشتر از آنچه که گفته می شود با بی عدالتی رفتار می کنند ولی پاکستان به مراتب بدتر از آنهاست.

زمانی که کودک بودم سه نسل با هم در یک خانه زندگی می کردیم یعنی پدر و مادر بزرگ، پدرو مادرم و ما بچه ها ولی امروز من و همسرم جدا از دیگر اعضای خانواده زندگی می کنم و دیگر آن فضای دوستانه در میان خانواده ها نیست.


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *